________________ चरितम् ] लघुत्रिषष्टिशलाकापुरुषचरितम् [ 99 राजपुत्रप्रेरणया रणकारणतो मृतौ / मेषौ द्वेषविशेषेणाभूतां रोषारुणेक्षणौ // 292 // राटेः प्रस्फोव्य शीर्ष स्वं जातौ कुक्कुटको स्वयम् / श्रुत्वा सम्यग् मेघरथोऽवधिज्ञानात् तदोचिवान् // 293 // ताते तो मत्सराक्रान्तौ खेचराधिष्ठितावुभौ / अवधारय तद्धेतुं वैताढयेऽत्रैव भारते / 294 / स्वर्णनाभपुरे चोदश्रेणिस्थे गरुडो नृपः / / तत्सू नुश्चन्द्रतिलकोऽन्यः सूरतिलकोऽनुजः // 295 // नन्तुं शाश्वततीर्थानि खेचरौ चारणं मुनिम् / क्वाऽपि सागर चन्द्राख्यं नेमतुः प्रेमनिर्भरात् // 296 // पूर्वावतारं पृष्टोऽयमाख्यदैरवतान्तरे / धातकीखण्डमध्यस्थमासीद् वज्रपुरं वरम् // 297 // शंखो भूपः प्रिया पृथ्वी पृथ्वीसेना तदङ्गजा / स्वयंवरा परिणिन्येऽभयघोषनृपोऽथ ताम् // 298 // वसन्ते प्रिययादर्शि स दांतदमनो मुनिः ! ' दीक्षात्ता तद्वचः श्रुत्वाऽनुज्ञाप्य स्वप्रियं नृपम् // 299 // अन्यदाऽगाद् गृहे तस्याऽनन्तनामा जिनेश्वरः / प्रासुकैरन्नपानाद्यैर्भूपेन प्रतिलाभितः // 300 // विबुधैः पञ्चदिव्यानि चक्रिरे तीर्थचक्रिणः / प्रभावादथ तत्पार्श्वे धर्म श्रुत्वाऽग्रहीद् व्रतम् // 301 // स सुतद्वितये जातेऽभयघोषस्तपोरतः / विंशतिस्थानकैस्तीर्थकरकर्माऽत्र बद्धवान् // 302 // उत्पद्याऽच्युतदेवत्वे च्युत्वा हेमाङ्गदात्मजः / ... बभूवाऽभयघोषात्मा जिनो घनरथस्त्वकम् // 303 // च्युत्वाऽच्युतदिवोऽभूतां भवन्तौ खेचरौ वरौ / सुतावभयघोषस्य चन्द्रसूराभिधाविति / / 304 / / स्वदर्शनार्थमायातौ विद्याधरकुमारकौ / . कुक्कुटावप्यधिष्ठाय स्थितौ स्तः कौतुकोत्सुकौ // 305 // स्पष्टीभूय खगौ नत्वा प्राग्जन्मपितरं जिनम् / स्वस्थानं जग्मतुस्ताम्रचूडावप्याहतुर्जिनम् // 306 //
