________________ खंण्ड 2, प्रकरण : 6 तुलनात्मक अध्ययन यद् पृथिव्यां ब्रीहियवं, हिरण्यं पशवः स्त्रियः। . एकस्यापि न पर्याप्त, तदित्यवितृष्णां त्यजेत् // (विष्णुपुराण 4 / 10 / 10) उच्छिन्द सिनेहमत्तनो कुमुदं सारदिकं व पाणिना। सन्तिमग्गमेव ब्रहर, निब्बानं सुगतेन देसितं // . (धम्मपद 2013) तं पुत्रपशुसम्पन्नं, व्यासक्तमनसं नरम् / सुप्तं व्याघ्रो मृगमिव, मृत्युरादाय गच्छति // सचिन्वानकमेवन, कामानामवितृप्तकम् / व्याघ्रः पशुमिवादाय, मृत्युरादाय गच्छति // (शान्ति० 175 / 18,16) मृतं पुत्रं दुःखपुष्टं मनुष्या उत्क्षिप्य राजन् ! स्वगृहान्निर्हरन्ति / . तं मुक्तकेशाः करुणं रुदन्ति चितामध्ये काष्ठमिव क्षिपन्ति // (उद्योग० 40 / 15) अग्नौ प्रास्तं तु पुरुष, कर्मान्वेति स्वयं कृतम्। (उद्योग० 40 / 18) अन्यो धनं प्रेतगतस्य भुंक्ते, वयांसि चाग्निश्च शरीरधातून् / द्वाभ्यामयं सह गच्छत्यमुत्र, पुण्षेत पापेन च चेष्ट्यमानः // (उद्योग० 40 / 17) उत्सृज्य विनिवर्वन्ते, ज्ञातयः सुहृदः सुताः / अपुष्पानफलान् वृक्षान् यथा तात पतत्रिणः // (उद्योग० 40 / 17) अनुगम्य विनाशान्ते, निवर्तन्ते ह बान्धवाः / अग्नौ प्रक्षिप्य पुरुष, ज्ञातयः सुहृदस्तथा // (शान्ति० 321174) अच्चयन्ति अहोरत्ता ... ... .... ... ... ... ... / ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... || थेरगाथा (148) वेदानधीत्य ब्रह्मचर्येण पुत्र !, पुत्रानिच्छेत् पावनार्थ पितणाम् / अग्नीनाधाय विधिवच्चेष्टयज्ञो, वनं प्रविश्याथ मुनिळूभूषेत् // (शान्तिपर्व 175 / 6;27716; जातक 506 / 4) वेदा न सच्चा न च वित्तलाभो, न पुत्तलाभेन जरं विहन्ति / गन्धे रमे मुच्चनं आहु सन्तो, सकम्मुना होति फलपपत्ति // (जातक 506 / 6) इदं कृतमिदं कार्यमिदमन्यत् कृताकृतम् / एवमीहासुबासक्तं, मृत्युरादाय गच्छति // (शान्ति० 175 / 20) कि ते धनैर्बान्धवैर्वापि कि ते, कि ते दाराह्मण ! यो मरिष्यसि / आत्मानमन्विच्छ गुहं प्रविष्ट, पितामहास्ते क्व गताः पिता च // (शान्ति० 155 // 38)
