________________ लच्छी-सरस्सईदेवीणं संवायंमि कहा-१०८ 161 अओ कम्मदोसेणं जराइअवत्थं पत्ता अहुणा किं किज्जइ ? तया सेट्ठिणा वुत्तं-'मायरे ! अओ परं कावि अधिई न विहेयव्वा, अम्हे सव्वे तुमए नियसंतइसरिसा चिय वियाणियव्वा / अहं पि तुव निद्देसकारगो म्हि, न एत्थ को वि संदेहो / इमं घरं सघरं पिव मंतव्वं / तव आदेसो चिय मम पमाणं / तिकरणजोगेण अहं तव समाउव्व भत्तिं काहं, अलाहि अहिगवयणेहिं' / पुणो सेट्ठिणीए वुत्तं-'अम्मे ! किं एत्थ दुवारदेसंमि ठिया सि ? आगच्छिज्जउ गेहमज्झंमि, अलंकरेउ इमं पल्लंकं' ति वोत्तूणं सेट्ठिणीए वहूए य वुड्ढाए हत्थालंबणं दाउणं 'खमाखम' त्ति बवंतीए गेहमज्झे पल्लंके नीया / एत्थंतरंमि देवमायाए किं जायं ?-जहिं बंभणरूवेण भारई वक्खाणं विहेइ, तहिं सव्वे वि पुव्वुत्ता लोगा सुणेइरे / तहिं चउप्पहंमि कइई रायपुरिसा अन्ने य पउरा पामरजणा य गहियविविहवत्थाहरणसमूहहत्था सिग्धं धावंता आगच्छेइरे / ते दट्टणं सवणरसिगजणेहिं पुटुं-इमं सुवण्ण-रूप्पमइयं भूसण-भायणाइयं कत्तो आणीयं ? तुरियगईए य कत्थ चलेह ? तेहिं वुत्तं-'अज्ज अमुगकोडीसरेण धणिणा रण्णो महंतो अवराहो कओ होही, तेण अइकुविएण रण्णा निद्देसो कओ-सव्वेहिं पि रायसेवगेहिं पउरेहिं च जहिच्छाए अस्स अवराहिणो धणिस्स गिहं लुटिज्जउ / जं जं जो गिण्हेइ तं तं सव्वं मए तस्स च्चिय अणुण्णायं सुहेणेव गिण्हिज्जउ, न अम्हेहिंतो भयं गणणीयं' / तेण सव्वे वि तस्स गेहं लुटिउं लग्गा / बहुयरं लुटियं पि अज्ज वि बहुयरं धणं अत्थि / किं तुम्हे वि न गच्छेह ? सिग्धं तहिं गच्छेह, गंतूणं जहिच्छाए गिव्हिज्जउ, को वि तत्थ अंतरायविहायगो नत्थि / एरिसो अवसरो पुणो कत्थ मिलिस्सइ ?, किमेत्थ धम्मसवणं करंताणं करंमि आगच्छिस्सइ ? एवं तेहिं ऊसाहिया जे लुद्धा ते सव्वे वि धावंता तत्थ गया / पंडिया सेट्ठिणो वावारिणो य तहिं थिआ सुणेइरे / - पुणो एयंमि अवसरे अन्ने तन्नयरवासिणो बंभणा वत्थ-भोयणहत्था धावमाणा तत्थ आगया / तइया पंडिएहिं माहणेहिं च पुटुं-'भो ! इमं कस्स गेहाओ लद्धं ? ' तेहिं वुत्तं-'रण्णो मंतिणो पुत्तो नीरोगो मरणकट्ठाओ उग्गरिओ / अओ तस्स पिया पडिमाहणं पंच पंच वत्थाई भव्वं भोयणं दीणारं एगं च देइ, अओ किं एत्थ तुम्हे ठिआ ?, कहं तहिं न गच्छेह ? गम्मउ तहिं, तुम्हे पंडिया, अओ तुम्हाणं तु बहुयरं दाही / एवं सोच्चा पंडिया साहारणमाहणा य तं पइ धाविया / केयण महेब्भा साहुगारा तत्थस्थिआ सुणेइरे, एयंमि अवसरे दलाल-सन्नगा वावारिणो तहिं आगया संता महिब्भाणं पुरओ कहिउं लग्गा-'सेट्ठिणो ! अज्ज अमुगवइदेसिओ सत्थवाहो बहुयराइं दिणाई इहं ठाऊणं गंतुकामो अत्थि, सो अणेगाइं वत्थाणि विविहाई कयाणगाइं विविहरयणाइं च मग्गियमुल्लेण गिण्हेइ, नियाई च देइ / अणेगे वावरिणो तहिंगया संति / ते इच्छियं लाहं घेत्तूणं आगच्छेइरे / तुम्हे किं न गच्छेह ? विक्कयं च किं न विहेह ?, एरिसो अवसरो पुणो कत्थ मिलिस्सइ ? त्ति सोच्चा ते महेब्भावि अब्भुत्थिया / अह य जे निद्धणा साहुगारा साहारणा परिमिया ते थिआ सुणंति / एत्थंतरंमि गिहसामिणा वुड्ढं पइ वुत्तं-'मायरे ! गिम्हकालो अस्थि, सीयलजलेण सिणाणं कुणेउ' / तीए वुत्तं-‘एवं भवेउ' / तइया गिहवइणा 1. भारती सरस्वती / /