________________ 154 पाइअविनाणकहा-२ इह लोयंमि बहुयरा बाला तुमं अणुसरंति, ते उ ऊसाहरहिया मायपिऊणं भएणं अज्झावगभएण वा / परंतु तुम्ह अणुसरणं तेसिं पियं न होइ / जे केयण वुड्डा तुमं अणुसरंति ते वि लज्जाए उयरभरणभयाओ वा, पच्छन्नवित्तीए मए अंगीकयपुरिसस्स पसण्णीकरणटुं पढेइरे। लोग वि तेसिं हासं विहेइरे-जओ एयावंते वयंसि पढणटुं उट्ठिओ एसो ?, किं पक्कभंडंमि कंठो लग्गइ ? / संसारिणो सव्वे जीवा ममाणुकूला एव संति / तहिं डिंभमेत्ता वि मम रूवं दीणाराइयं दठूणं उल्लसंति हसंति य / गहणटुं कर पसारेइरे / तओ जे परिणयवया मं दट्ठणं उल्लसेइरे तहिं किं अच्छेरं ? जो य वुड्ढो जरागसिओ ममत्थं अणेगे उवाए कुणेइ, तस्स न कोवि हासं विहेइ, पञ्चुअ तं सिलाहेइ / जो वुड्ढो वि नियहत्थुवज्जियवित्तेण निव्वहेइ, सो न कास वि पराहीणो होज्जा / एगया जेण मम रूवं दिटुं तं जम्मंतरे वि न विम्हरिज्जइ च्चिय / तव सरूवं तु कालत्तयंमि वीसरिज्जइ एव / अओ मम पुरओ तव माणं कियंतमेत्तं / जइ इह तव वीसासो न होज्जा तइया एत्थ समीवत्थ-सिरिनिवासनयरं मि गम्मइ, तओ ते दुवे वि नयरासन्नवाडियामज्झमि गया /