________________ 30 पाइअविन्नाणकहा-१ धम्मपत्तीए वट्टाए' विउसीए पुत्तवहूए जहत्थवयणं सोऊण लच्छीदासो वि पडिबुद्धो / वुड्डत्तणे वि धम्मं आराहिअ सग्गई पत्तो सपरिवारो / उवएसो - सीलवईअ दिटुंतं, ससुराइविबोहगं / सोचा धम्मेण अप्पाणं, वासिअंकुण सव्वया / / 2 / / ससुराइधम्मपावणे सीलवईए सत्तमी कहा समत्ता / / 7 / / -समणमुहाओ अट्टमी दाणंमि वुड्डदंपईणं कहा - - - - - - - दायव्वं निअहत्थेण, परो दाहिइ वा न वा / वुड्डदंपइदिटुंतो, विक्खाओ एत्थ वुञ्चइ / / 1 / / एगम्मि नयरे निद्धणो थेरो वणिओ अपुत्तो अत्थि / नियडिकुसला तस्स थेरी भज्जा दुट्ठा विज्जइ / तेण वणिएण निद्धणेण कया वि दाणं न दिण्णं / एगया तेण चिंतिअं-'दाणेण विणा परलोगे सुहं न होही ' तेण किंचि वि इह भवे दाणं दायव्वं' ति वियारिऊण मज्झ घरे एगो जञ्चतुरंगमो अत्थि, तस्स विक्कएण जं दव्वं होहिइ, तं धम्मत्थं मए अप्पियव्वं, एवं चिंतमाणस्स तस्स किंयतो कालो गओ / जया तस्स मरणसमओ आगओ, तया महायणं बोल्लाविऊण कहेइ “मम मरणस्स पच्छा मम भज्जा एयं जच्चतुरंगमं विक्केऊणं जं दव्वं पाविस्सइ, तं दव्वं परलोगसुहाय तुम्हाणं दास्सइ, तं दव्वं तुम्हेहिं सुहकम्ममि निओइयव्वं" ति कहिऊण सो मरणं पत्तो / तस्स वुड्डा भज्जा नियभत्तुणो मरणकिच्चं किच्चा विआरेइ-“इमस्स जञ्चतुरंगमस्स विक्कएणं रूवगसयं होही, तं तु महायणस्स अप्पणीयं भविस्सइ, मम पासे किं पि न ठास्सइ, तओ एवं कायव्वं जेण सव्वधणं मईयपासे चिय ठाएज्ज" एवं चिंतिऊण एगो मंजारो पालिओ / विक्कयकाले मंजारस्स रूवगाणं नवनवई ठविआ, तुरंगस्स एगो रूवगो ठविओ / जो कोवि कयणत्थं आगच्छेज्जा तस्स सा एवं कहेइ-'मए एसो तुरंगो मंजारेण सहच्चिय विक्केयव्वो, एक्कमेको कस्स वि न दायव्वो, जस्स गहणेच्छा सिया, तेण मंजारस्स रूवगाणं नवनवई दायव्वा, तुरंगमस्स एगो चिय रूवगो / एगमेगं तु न विक्केस्सामि / लोगा तुरंगमस्स गहणेच्छाए आगच्छंति, सा पुव्वं मंजारगहणाय कहेइ, पच्छा तुरंगं / मंजारं को वि न गिण्हेइ / एगया एगो धणिओ आगओ / तीए तारिसं वयणं सोच्चा तेण मंजारस्स रूवगाणं नवनवई दिण्णा, आसस्स रूवगो एगो दिण्णो / सा रूवगसयं गिण्हित्ता घरे आगया / महायणं बोल्लाविऊण जया एगं रूवगं देइ, तया पुच्छइ किमेवं ? / सा कहेइ-“तुरंगमस्स विक्कएण एगो रूवगो लद्धो, रूवगाणं नवनवई मंजारविक्कएण 1. वार्तायाम् / /