________________ पाइअविनाणकहा-१ तओ किंकरे पेसिअ सकुडुबो जिणदासो आहूओ / आगयं जिणदासं बेइ-"तं निद्धणो भद्दओत्ति नाऊण मए भोयणाय निमंतिओ, किंतु तुमं दुट्ठो सढो असि, जं भोयणाणंतरं सुवण्णथाली वि तए गहिआ, देहि मम थालिं"। तेण कहिअं–'मए न गहिआ' सेट्ठिणा वुत्तं-'तुं धुत्तोऽसि, ताडणाए विणा सच्चं न बोल्लेसि', गलग्गहणं करित्ता लत्ताए पहरइ / जिणदासो चिंतइ-'दइवपंरमुहयाए मए एअस्स साउभोयणं भुत्तं, तेण मम तालणा संजाया। जइ सच्चं कहेमि, तो को नु मन्नइ असंभवणिज्ज ‘तेण सहणमेव वरं' / अओ स मोणमेव चिट्ठइ / अहिगप्पहारेण नयणाहिंतो अंसूणि गलंति / रुयंतं तं दट्टण स सेट्ठी बेइ-'किं रोयणकारणं?' / स निद्धणो सेट्ठी वएइ-'कहणाओ अकहणं चिय वरं' / तं सोऊण बाढं चमक्किओ अईवग्गहेण पुच्छइ-'सच्चं कहेसु एअस्स कारणं' / तया तेण उत्तं-'थाली मए न गहिआ, पुव्वं थालीओ गणेह पच्छा मं पुच्छह' / किंकरं आहूय पुढे'किं थालीओ गणिआओ न वा ?' / तेण उत्तं-'मए न गणिया किंतु खंडियथाली न दीसइ, तेण मए कहिअं एगा थाली नत्थि' / तओ किंकरेण सव्वाओ गणिआओ / बत्तीसा ताओ संजायाओ परिपुण्णाओ / सेट्ठिणा चिंतिअं-निरत्थअं एसो ताडिओ / जिणदासं कहइ-'खंतव्वो मे अवराहो ?, सहसा अविआरिअं कज्जं कयं / जिणदासेण उत्तं-'नत्थि ते दोसो, मम एव, जेणं पुण्णं विणा तव गेहे भोयणाय समागओ / जइ पारद्धे मिट्ठन्नं न सिया, तया तस्स भोयणे विवरीयमेव सिया' / तओ तेण सेट्ठिणा खंडियकंठथालीविसओ पण्हो पुट्ठो / तेण उत्तं-'खंडियथाली भोयणाए मम समागया। तं दट्टणं किं इमा मम न वा ? इअ जाणणत्यं मम समीवत्थिओ थालीए कंठखंडो तत्थ दिन्नो, निभग्गयाए तत्थ च्चिअ थिरो जाओ, मए न गहिओ' इअ सव्ववुत्तंतकहणपुव्वं वएइ-‘एसो रिद्धिवित्थरो मम एव' जइ तव संका होज्जा, तया सच्चावणत्थं कहेमि-'जत्थ थालीओ लद्धाओ तत्थ तए ताहिं सह अन्नं किमवि पत्तं न वा ? ' तेण सेट्ठिणा वुत्तं–'पभूआणि वत्थूणि ताहिं सह पत्ताइं, जहा य भारपट्ट-पल्लंगाइबहुकट्ठवत्थूई' / जिणदासेण वुत्तं 'जत्थ ताई संति, मं तत्थ नएह' / सो सेट्ठी तत्थ तं नएइ / तत्थ गंतूण एगं थूलपढें फाडेइ / तत्थ बहूणि रयणाई लक्खमुल्लाई दिट्ठाणि / तया धम्मदासेण णायं एयाओ सव्विडीओ अस्स एव' / तं बोल्लइ-'जइ तव एआओ, तया ताओ गिण्ह' / जिणदासेण उत्तं-'खीणपुण्णस्स मम सव्वा नट्ठा इड्डी तुम्ह पासे समागया, जइ पुण्णं न सिया तया गहणेण किं ?, तीए नत्थि मे पयोयणं' / एवं वोत्तूणं अग्गओ चलइ, गच्छंतं तं वएइ-'कइवयरयणाई गिण्हेहि' / सो न गिण्हइ / तया उवगारकरणत्थं दुण्हं बालगाणं भोयणाय एगेगरयणभरियवरमोयगचउक्कं देइ / जिणदासो निसेहेइ, जेण भोयणे भुत्ते समाणे तालणा संजाया, तया मोयगगहणेण किं न सिया ? अओ अगहणमेव वरं / सो जिणदासो न गिण्हेइ / सो बेइ अहं तुम्हं न देमि, किंतु बालगाणं भोयणाए देमि / इअ बलक्कारेण लड्डुए देइ / अणिच्छंतो वि जिणदासो उवरोहवसेण गिण्हित्ता गामाओ बाहिरं निग्गच्छइ / भज्जा-पुत्तजुगसंजुओ जिणदासो गामंतरं निग्गच्छई ! बीयदिणे अग्गओ गच्छंतो मज्झण्हसमए एगं अडविं पत्तो तत्थ किं जायं तं सुणेह