________________ 128 पाइअविनाणकहा-१ एआओ ठाणाओ अणालोइयपडिक्कंता मरिऊण देवलोगे गया / आउक्खए तओ चुओ समाणो हं इब्भकुले उप्पन्नो। एसा पुणो जाइमयदोसेण अहमकुले जाया / तओ मे पुव्वभवब्भासेण एयाए उवरिं गुरुअणुरागो जाओ' एवं केवलिणा भासियं भावंतीए तीए वि जाईसरणपुव्वयं केवलं संजायं / एवं सुणंताणं राइणा महादेवीए य वि केवलं पत्तं एवं चत्तारि वि केवलिणो जाय त्ति / / उवएसो कहं इलाइपुत्तस्स, पवित्तं बोहदाइणिं / सोचा भव्वा ! पयट्टेजा, भावधम्मे सुहावहे / / 2 / / भावधम्मे इलाइपुत्तस्स सीयालीसइमी कहा समत्ता / / 47 / / धम्मुवएसमालाए 48 अडयालीसइमी चोरिक्कविसए दुण्हं विउसाणं कहा कुडुंबपरिपोसत्थं, चोरकम्मोज्जया बुहा / परदुक्खं पि छिन्दंति, बुहजुम्मं नियंसणं / / 1 / / भोयनरिंदस्स अवंतीनयरीए देवसम्मो विण्हूसम्मो अ नाम माहणा दुण्णि भायरा विउसवरा छदंसणविउणो वेयवेयंगपारंगया संति / लच्छी-सरस्सईण एगत्थवासाभावाओ ते विउसा अईव निद्धणा संति / ताणं भज्जाओ वि पइभत्तिपरा सुसीलाओ अत्थि / एगया भोयणाभावेण दुहियाओ ताओ भज्जाओ निय-नियप्पियं कहेइरे'चउसट्ठिकलासु तुम्हे चोरियकलं जाणेह न वा, जइ जाणेह ता चोरिक्कं काऊणं कओ वि धणं आणएह,' एवं सोच्चा धणपत्तीए अनुवायं अलहमाणा किंपि चिंतिऊण भोयनरिंदमंदिरे रत्तीए चोरियं काउं गया / रायपासाए पच्छण्णं पविट्ठा / तत्थ सुवण्ण-रयय-मणि-माणिक्क-पवालरासिं पासित्ता ‘एयाणं हरणमईव पावंति सत्थे कहियं, एवं वियारं किच्चा धनागारेसु गच्चा सालीणं दुपोट्टलिगं बंधिऊण मत्थएसुं ठविऊण जया निग्गया, तया भोयनरिंदो महारिहसयणे सुत्तो आसि / पल्लंगसमीवंमि एगो मक्कडो हत्थे असिं धेत्तूण सावहाणो नरिंदं रक्खइ / ताहे पल्लंगुवरिं एगो सप्पो मंदं मंदं संचरमाणो निग्गओ / तस्स छाया नरिंदोवरिं पडिया, तं दट्ठण सप्पबुद्धीए नरिंदं