________________ नाणगब्भमंतिस्स कहा-४१ 99 मंतिसुओ विण्णवित्था 'उम्मीलियकमलवयणे ! हे सुंदरि ! मए समं रमसु, बहुं पि भणिआ जावेसा नेच्छइ, ताव रोसवसेण छुरिआहत्थेण अणेण तीसे वेणी छिन्न' त्ति / तओ सा कमलमुही अंसुपुण्णनयणा विस्सरं रुयमाणा पिउणो पासम्मि गया / सव्ववुत्तंतो निवेइओ / कोवानलारुणिअदेहो राया पुरारक्खगलोगं एरिसं भणइ-“जह स मंतिसुओ सूलारोवणपमुहदुक्खमारेण मारिओ होइ तहा लहुं चिय करेइ, अहवा सचिवाहमस्स गेहं तणेहिं छगणेहिं दारुयभरेहिं सव्वत्तो वेढऊण, जलंजलणं च काऊण सव्वे दहह, जओ मज्झ परं पसायं लहित्ताणं उम्मत्ता जाया, कहमन्नहा इमेरिसं आयरणं एएसिं होज्जा / तओ नगररक्खगलोगा करालच्छा जमभडसमा तक्खणं चिअ अमच्चगेहे पत्ता / मंतिणो कुटुंबं जा हत्थग्गाहं गिण्हिउं आढत्ता, ताव मंतिणो वि भडा समुट्ठिआ / उडुंडभंडणपरे ते दट्टण थिरमणेण मंतिणा विणिवारिअ रायनरा पुट्ठा-'किं कारणं जेण एयारिसं असमंजसं उवट्ठियं?' / ते भणंति-'तुह पुत्तेण रायकन्नगाए