________________ ०भा० प०भा० // 146 VIANARAS/Navitaeswarupamapan गईन उरण गोलर्नु पाणी घृतादिके नेलीने सीजवे , एने मरुदेशे प्रसिद्धपणे लापसी तथा लहगटु कहे , ते जललापसी निवीयातुं जाणवू. एटले तावमीनी चीकट टालवा सारु मांहे लोट नांखी पाणी साथे लापसी करीये ते जाणवी. पांच, पोतकृत पूमलो ते घृत तेले खरमेला एवा स्नेह दिग्ध तवाने विषे गुमादिकनुं पोतुं श्रापी गल्या पुमा करे , एटले पक्वान्न तल्या पली खरड्या तावमा मांहे गोळादिकनुं पोतुं देश्ने पुमलो सीजवीये ते निवीयातुं जाणवू // एउजद विगयनां त्रीश निवीयातां कह्यां. | जिहां घी अने तेलमां पाणीनो नाग आवे ते नीवियातां तख्या चणादि सर्व जाणवां, अने जे कमाश्मांदेथी घी तथा तेल उपर फरी वले नही, चिलमिलाट न थाय एवं तळेलु होय, ते पण विगयातुं नही कहेवाय. इत्यादिक परंपरागत लेवानो विचार बहु प्रकारे , ते गठसमाचारीगत प्रसंगथी योगादिकमांहे कल्पाकल्प विन्नागे लखीये बैये. - सहचूई, पूपिका, पोतकृतपूपक, वेममी, तद्दिनकृत करंब, घोल, फूल, वघारित पूरण, वघा MONEDHAVANA 1460 BAVITAMBANNIV/ www by Dig For Personal Private Use Only
