________________
३५२ . श्रीतिलकाचार्यविरचितटीकायुतम्
पढमं नाणं तओ दया, एवं चिट्ठइ सव्वसंजए । अनाणी किं काही ?, किंवा नाही छेयपावगं ? ॥१०॥
प्रथमं ज्ञानम्-जीवाजीवादेः । ततो दया, एवं तिष्ठति । सर्वसंयतः-सर्वसंयमवान्। अज्ञानी किं करिष्यति ?, किं वा ज्ञास्यति ? श्रेयः पापकं वा ।।
अतो ज्ञानाभ्यासः कार्य इत्याहसुशा जाणइ कल्लाणं, सुशा जाणइ पावगं । .. उभयं पि जाणई सुचा, जं सेयं तं समायरे ।।११।। स्पष्टः । नवरं यत् श्रेयः तत् समाचरेत् । उक्तमेवार्थं गाथाद्वयेन स्पष्टयन्नाहजो जीवेवि न याणइ, अज्जीवेवि न याणाइ । जीवाजीवे अयाणंतो, कहसो नाहिइ संजमं ।।१२।। जो जीवे वि वियाणइ, अज्जीवे वि वियाणइ । जीवाजीवे वियाणंतो, सो हु नाहिइ संजमं ।।१३।। गाथाद्वयमपि स्पष्टम् । नवरं हुरेवार्थे । नाहिइ-ज्ञास्यति । अधुना धर्मफलमाहजया जीवमजीवे य, दो वि एए वियाणई । तया गई बहुविहं, सव्वजीवाण जाणई ।।१४।। गइं-नरकगत्यादिकम् । जया गई बहुविहं, सव्वजीवाण जाणई । तया पुत्रं च पावं च, बंधं मुक्खं च जाणई ।।१५।। जया पुत्रं च पावं च, बंधं मुक्खं च जाणई । तया निविंदई भोए, जे दिवे जे य माणुसे ॥१६॥ निर्वित्ते-असारत्वेन हेयतया विचारयति ।
* ०३१० ।।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
