________________
आगम
(३० - वृ)
प्रत
सूत्रांक ||||
दीप
अनुक्रम [१]
श्रीगच्छाचार उघुवृत्ती
॥ १॥
“गच्छाचार” - प्रकीर्णकसूत्र - ७ (मूलं + वृत्तिः)
-
मूलं ||१||
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र -[ ३० वृ], प्रकीर्णकसूत्र [७] “गच्छाचार” मूलं एवं वानर्षिगणि विहिता वृत्तिः
उन्मार्ग
ईशैर्नमस्थितं नमस्कृतं 'महाभागं' विश्वविख्यात चतुस्त्रिंशन्महाऽतिशयविराजमानं अचिन्त्यशक्त्यन्वितं वा गच्छस्यभावमुनिवृन्दस्याचारो - ज्ञानाचारादिः गणमर्यादारूपो वा तं गच्छाचारं 'किञ्चित्' स्वल्पमुद्धरामो वयं श्रुतमेव- 4 सन्मार्गगद्वादशाङ्गी लक्षणमेव समुद्र:- सागरः श्रुतसागरस्तस्मात् श्रुतसमुद्रात् ॥ १ ॥ अथ प्रथमं तावदुन्मार्गस्थिते गच्छे वसतां फलं दर्शयति
च्छवासफ-. लंगा. २०७
१५
अस्थेगे गोयमा ! पाणी, जे उम्मग्गपइट्टिए। गच्छंमि संवसित्ताणं, भमई भवपरंपरं ॥ २ ॥
अत्थे० ॥ अस्तीत्यव्ययं बहुवचनार्थे 'अस्ति' सन्ति विद्यन्त इत्यर्थः 'एके' केचित्-वैराग्यवन्तः 'प्राणिनो' जीवाः हे गौतम ! 'ये' जीवाः अज्ञानत्वेन पण्डितंमन्यत्वेन च मार्गदूषणपूर्वकमुत्सूत्रप्ररूपणा यत्र स उन्मार्गः अथवा यत्र | पञ्चाश्रवप्रवृत्तिः स उन्मार्गस्तस्मिन् प्रतिष्ठिते-प्रकर्षेण स्थिते एवंविधे 'गच्छे' साध्वाभासगणे 'संवसित्ताणं' ति उषित्वा 'भ्रमन्ति' परिभ्रमणं कुर्वन्तीत्यर्थः, कां ? - भवस्य - चतुर्गतिलक्षणस्य परम्परा-परिपाटी तां भवपरम्पराम् ॥ २ ॥ अथ किश्चित्प्रमादवतामपि सन्मार्गस्थिते गच्छे वसतां गाथापञ्चकेन फलं दर्शयति
जामद्ध- जाम- दिण पक्खं, मासं संवच्छरंपि वा । सम्मग्गपट्टिए गच्छे, संवसमाणस्स गोयमा ! ॥ ३ ॥ लीला अलसमाणस्स, निरुच्छाहस्स वीमणं । पिक्खविक्खाइ अण्णेसिं, महाणुभागाण साहूणं ॥ ४ ॥ उज्जमं सबधामेसु घोरवीरतवाइयं । लज्जं संकं अइकम्म, तस्स बिरियं समुच्छले ॥ ५ ॥ वीरिएणं तु जीवस्स, समुच्छलिएण गोधमा । जम्मंतर कर पावे, पाणी मुहुतेण निद्दहे ॥ ६ ॥
अथ उन्मार्ग- सन्मार्ग गच्छवास फलम् कथयते
~5~
२०
॥ १॥
२५
