________________
आगम
(३०-व)
“गच्छाचार” - प्रकीर्णकसूत्र-७ (मूलं+वृत्ति:)
.-.------------ मूलं ||६८|| ----------------- मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-३०-व], प्रकीर्णकसूत्र-[७] "गच्छाचार" मूलं एवं वानर्षिगणि विहिता वत्ति:
प्रत सूत्रांक
||६८||
दीप
हैमवति 'आत्मवशः' न कुत्रापि परवशी भवतीत्यर्थः, 'सः' मुनिर्भवति 'अनात्मवशः' परवशः य आर्याणां 'अनुचरत्वं आर्यानुचकुर्वम् सेवकत्वं निष्पादयन् तिष्ठतीति ॥ २८॥ अंत्र इष्टान्तमाह
हरदोषागा. खेलपडिअमप्पाणं म तरह जह मच्छिआ विमोएई । अजाणुचरो साहू न तरह अप्पं विमोएउं ॥१९॥ ६२-७०
खेलना श्लेष्मपतितमात्मानं 'न तरतिम शक्रोति यथा मक्षिका 'मोचयितुं' पृथक कर्स स्थानान्तरे गन्तुमित्यर्थः एवं || 'आर्यानुचरः' साध्वीपाशबद्धपादः साधुः 'न तरति' न शक्नोति 'आत्मानं विमोचयितुं' स्वेच्छयां ग्रामादिषु विहन्तु-15 मित्यर्थः॥६॥ साहुस्स नत्थि लीए अज्जासरिसा हुबंधणे उबमा । धम्मेण सह ठवंतो नयसरिसी जाण असिलेसो।। ७०।। | साहु०॥ 'साधोः' मुनेः 'नास्ति' न विद्यते, क-'लोके' प्राकृतजने 'आर्यासदृशी' साध्वीतुल्या 'हु' निश्चित
'बन्धन' पाशलक्षणे 'उपमा तत्सहर्श वस्त्वित्यर्थः, अपवादापवादमाह-'जाण'त्ति याः साध्वीः संयमभ्रष्टा धर्मेण सह *स्थापयन् साधुः 'नयसदृशः' आगमवेदीत्यर्थः 'अश्लेषः' अबन्धको ज्ञातव्य इति । "कचिद्वितीयादेः" इति प्राकृतसूत्रेण ।
जाणेत्यत्र द्वितीयार्थे षष्ठी । अथवा 'धर्मात् श्रुतचारित्रात् काश्चिद्भष्टा 'ज्ञात्वा' दृष्टा तत्पान्य गच्छोपदेशपरिचयादिका कृत्वा 'धर्मेण सह' श्रुतचारित्रलक्षणेन सह स्थापयन् उपलक्षणत्वात् अतीवगहनवृक्षदुर्गे व्याघसिंहादिश्वापददुर्गे| म्लेच्छादिभयमनुष्यदुर्गे ग पाषाणादिविषमस्थाने विषमपर्वते वा प्रस्खलमानां सर्वगात्रैः पतम्ती वा बाहादावणे | गृहम् सर्वाङ्गीणं वा धारयन् एवमुदकपङ्कादी अपकसन्तीं अपोह्यमानी वा मष्टचित्तां दीप्तचित्ता लाभादिमदेन परवशी
अनुक्रम
[६८]
~ 42 ~
