________________
आगम
(३०-व)
“गच्छाचार" - प्रकीर्णकसूत्र-७ (मूलं+वृत्ति:)
------------ मूलं ||३२|| मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-३०-वृ], प्रकीर्णकसूत्र-[७] “गच्छाचार" मूलं एवं वानर्षिगणि विहिता वृत्ति:
प्रत
शुद्धप्ररूप
बारलघु
णा तत्फल
सूत्रांक ||३२||
LEA
श्रीगच्छा- बोहे ॥२॥" इत्यादि । तथा 'इतरः पुनः' उत्सूत्रभाषकः साघुद्वेषी च गृहस्थधर्मात् 'चुक'त्ति भ्रष्टो यः स साधुन
भवति उत्सूत्रप्ररूपकत्वात् साधुपरिद्वेषपरिणामत्वाच्च गृहस्थोऽपि न भवति गृहाश्रमधर्माभावात् गृहस्थवेषाभावाच्चेति ॥ ३२ ॥ यद्येवं ततः किं कर्त्तव्यम् ? इत्याहजइवि न सकं काउं सम्मं जिणभासिअं अणुहाणं । तो सम्म भासिज्जा जह भणियं खीणरागेहिं ॥ ३३ ॥
जइ०॥ यद्यपि शक्यं न भवति तेन 'सक्कइत्ति पाठे तु न शक्यते 'कर्तुं विधातुं, कथं ?-'सम्यक् त्रिकरणशुद्ध्या 'जिनभाषितं' केवल्युक्तं 'अनुष्ठान' आजन्म क्रियाकलापरूपं, ततः 'सम्यक् आत्मसामर्थ्येण भाषेत यादृशं स्यात्तादृशं यथा क्षीणरागैः' जिनैः 'भणितं' कथितं तथा निरूपयेदिति ॥ ३३ ॥ अथ प्रमादिनामपि शुद्धप्ररूपणया को गुणःइत्याह
उस्सन्नोऽवि विहारे कम्मं सोहेइ सुलभवोही य । चरणकरणं विसुद्धं उवहितो परूवितो ॥ ३४॥ उस्स०॥ अवसन्नोऽपि' शिथिलोऽपि, क ?-'विहारे' मुनिचर्यायां 'कर्म' दुष्टज्ञानावरणादिकं शोधयति, कर्मणां शिथिलत्वं प्रापयतीत्यर्थः, सुलभा-सुखेन लभ्येत्यर्थः बोधिः-जन्मान्तरे जिनधर्मप्राप्तिरूपा यस्यासौ सुलभबोधिः, चकारारसुदेवत्वप्राप्तिस्तदनन्तरं च सुकुलोत्पत्तिर्भवति, किं कुर्वन् ?-चरणकरणं 'विशुद्धं निर्दोष 'उपबृंयन्' निर्मायभावेन
प्रशंसां कुर्वन् 'प्ररूपयन्' च वाञ्छाविरहितो यथास्थितं भव्यानां कथयन्निति । तत्र “वय ५ समणधम्म १० संजम १७ 13/वेयावच्चं च १० बंभगुत्तीओ ९णाणाइतियं ३ तव १२ कोहनिग्गहाइ ४ य चरणमेयं ॥१॥" तथा-"पिंडविसोही ४
ॐABABASAPAN
दीप
अनुक्रम
[३२]
॥११॥ २७
~ 25~
