________________
आगम
(४५)
अनुयोगद्वार”- चूलिकासूत्र-२ (मूलं+वृत्ति:)
............... मूलं [२८] / गाथा ||२, ३|| मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.........आगमसूत्र - [४५], चूलिकासूत्र - [२] "अनुयोगद्वार" मूलं एवं हेमचन्द्रसूरि-रचिता वृत्ति:
। वृत्तिः
अनुयो० मलधारीया
क्षेपः
॥ ३१॥
||२,३||
सम्बन्धं चिरकालीनमध्यपनयत्येवं जीवकर्मणोरनादिकालीनमप्याश्रयाश्रयिभावसम्बन्धमपनयतीत्यावश्य-दा कमपि न्याय उच्यते, तथा मोक्षाराधनाहेतुत्वादाराधना, तथा मोक्षपुरमापकत्वादेव मार्ग इति गाथार्थः ॥१॥ श्रुतनिउक्तगाथाया आद्यपदं सूत्रकार एवं व्युत्पादयन्नाह–'समणेण' गाहा, श्रमणादिना अहोरात्रस्य मध्ये यस्मादवश्यं क्रियते तस्मादावश्यकम् , एवमेवावश्यकरणीयादिपदानामपि व्युत्पत्तिद्रष्टव्या उपलक्षणवादस्याः, इति गाथार्थः॥१॥ से तमित्यादि निगमनं, तदेतदावश्यक निक्षिप्तमित्यर्थः । तदेवं नामादिभेदैनिक्षिसमावश्यक, तन्निक्षेपे च यदुक्तम्-'आवश्यकं निक्षेप्स्यामीति तत् सम्पादितम्, [इति अनुयोगबारग्रन्थे | आवश्यकाधिकारः कथितः ।। २८ ॥ अथ श्रुताधिकारः कथ्यते -साम्प्रतं पुनर्यदुक्तम्-'श्रुतं निक्षेप्स्यामीति तत्सम्पादनार्थमाह
से किं तं सुतं ?, २ चउन्विहं पण्णत्तं, तंजहा-नामसुअं ठवणसुअं दव्वसुअं भाव
सुअं (सू० २९) अथ किं तत् श्रुतमिति प्रश्ना, अन निर्वचनं 'सुझं चउब्विहमि'त्यादि, 'श्रुतं' माग्निरूपितशब्दार्थ चतु-IN [विध प्रज्ञप्तं, तद्यथा-नामश्रुतं स्थापनाश्रुतं द्रव्यश्रुतं भावभुतं च ।। २९॥ तत्राऽऽद्यभेदनिर्णयार्थमाह
दीप अनुक्रम [२९-३२
॥३१
अथ 'श्रुतस्य चत्वार: निक्षेपा: प्ररुप्यते
~65M