________________
आगम
अनुयोगद्वार”- चूलिकासूत्र-२ (मूलं+वृत्ति:)
मूलं [१५५] / गाथा ||१३३-१३४||
(४५)
प्रत
सूत्रांक
[१५५]
गाथा:
सामायिकमुत्पन्नं तो वक्तव्यो, यद्वक्ष्यत्यावश्यके-"वइसाहसुद्धएफारसीऍ पुब्वण्हदेसकालंमि । महसेणवमाणुजाणे अणंतर परंपरं सेसं ॥१॥"ति तथा कुतः पुरुषात्तन्निर्गतमिति वक्तव्यं, तथा केन कारणेन गौतमादयः।
सामायिक भगवतः समीपे शृण्वन्तीत्येवंरूपं कारणं वाच्यं, यदभिधास्यति-"गोर्यमाई सामाइयं तु किं कारणं निसामितीत्यादि, तथा प्रत्याययतीति प्रत्ययः, केन प्रत्ययेन भगवतेदमुपदिष्टं ?, केन वा प्रत्ययेन गणधरास्तेनोपदिष्टं तच्छृण्वन्तीत्येतद्वक्तव्यमित्यर्थः, तथा च वक्ष्यति- केवल नाणित्ति अहं अरिहा सामाइयं परिकहेई । तेसिपि पचओ खलु सव्वन्नू तो निसामिति ॥१॥"त्ति, तथा सम्यक्त्वसामायिकस्य तत्त्वश्रद्धानं लक्षणं, श्रुतसामायिकस्य जीवादिपरिज्ञानं, चारित्रसामायिकस्य सावधविरतिः, देशविरतिसामायिकस्य तु विरस्यविरतिखरूप मिश्रं लक्षणं, निर्देष्यति च-"सद्दहण जाणणा खलु विरई मीसं च लक्षणं कहए'इ. त्यादि, एवं नैगमादयो नया वाच्या, तेषां च नयानां समवतरणं समवतारो यन्त्र संभवति तत्र दर्शनीयो, यतो निवेदयिष्यति-"मूढनइयं सुयं कालियं तु न नया समोअरति इहं । अपुहुत्ते समोयारो नत्थि पुहुत्ते समोयारो॥१॥” इत्यादि, तथा कस्य व्यवहारादेः किं सामायिकमनुमतमित्यभिधानीयं, भणिष्यति च
बैशाखकादश्या पूलादेशकाले । महासेनबनोद्याने अनन्तरं परम्परं शेषमिति ॥१॥ २ मीतमादयः सामायिक कारणं निशाम्यन्ति. ३ केवलज्ञानीखहमहन् सामायिक परिकथयति । तेषामपि प्रत्ययः खल सर्वशः ततो निशाम्पन्ति ॥१॥ ४ श्रद्धानं ज्ञानं खल विरतिमिरं च लक्षणं कथयति. IPI मूढनयिकं श्रुतं कालिक तु न नयाः समवतरन्तीह । अपृथक्त्वे समवतारो नास्ति पृथक्त्वे समवतारः॥१॥ भयु. ४४
R
||१२||
दीप अनुक्रम [३३७-३४०]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४५], चूलिकासूत्र - [२] "अनुयोगद्वार" मूलं एवं हेमचन्द्रसूरि-रचिता वृत्ति:
~ 520~
