________________
आगम
अनुयोगद्वार”- चूलिकासूत्र-२ (मूलं+वृत्ति:)
...... मूलं [१५०] / गाथा ||११९-१२२||
(४५)
प्रत
वृत्ति
मलधा
उपक्रमे
सूत्रांक [१५०
गाथा: ||--||
अनुयो 18 देशराशिः एते च प्रत्येकमनन्तखरूपाः षट् प्रक्षेपाः, एतैश्च प्रक्षिप्सयों राशिजायते स पुनरपि वारश्रयं पूर्व
वह्वयेते, तथाऽप्युत्कृष्टमनन्तानन्तकं न भवति, ततश्च केवलज्ञानकेवलदर्शनपर्यायाः प्रक्षिप्यन्ते, एवं च रीया सत्युत्कृष्टमनन्तानन्तकं संपचते, सवेस्यैव वस्तुजातस्य सङ्गृहीतत्वात्, अतः परं वस्तुसत्त्वस्यैव सख्या-प्रमाणद्वारं
|विषपस्याभावादिति भावः, सूत्राभिप्रायस्त्वित्वमप्यनन्तानन्तकमुस्कृष्टं न प्राप्यते, अजघन्योत्कृष्ठस्थाना-| ॥२४२॥
नामेव तत्र प्रतिपादितत्वादिति, तत्त्वं तु केवलिनो विदन्तीति भावः । सूत्रे च यत्र कुत्रापि अनन्तानन्तकं गृह्यते तत्र सर्वत्राजघन्योत्कृष्टं द्रष्टव्यम् । तदेवं प्ररूपितमनन्तानन्तकं, तत्परूपणे च समाप्ता गणनसङ्ख्या ॥ अथ भावसख्यानिरूपणार्धमाह-'से किं तं भावसंखा इत्यादि, इह सङ्ख्या(खा)शब्देन प्रागुक्तयुक्त्या शखाः परिगृह्यन्ते, अत एव नामस्थापनादियहुविचारविषयत्वात् सङ्ख्याप्रमाणात् गुणप्रमाणं पृथगुक्तम्, अन्यथा सख्याया अपि गुणत्वादू गुणप्रमाणे एवान्तर्भावः स्यादिति । तत्र भावशखरूपं दर्शयितु-13 माह-जे इमे इत्यादि, ये इमे-प्रज्ञापकप्रत्यक्षा लोकप्रसिद्धा वा 'जीवा' आयुन्माणादिमन्तः 'शङ्कगतिनामहै गोत्राणि'इति शङ्खगतिनामगोत्रशब्देनेह शकमायोग्यं तिर्यग्गतिनाम गृह्यते, तस्य चोपलक्षणार्थत्वाद् द्वीन्द्रि
यजात्यौदारिकशरीरामोपाङ्गादीन्यपि गृह्यन्ते, ततश्च शवमायोग्यं तिर्यग्गत्यादिनामकर्म नीचैर्गोत्रलक्षणं गो-12 त्रकर्म च विपाकतो वेदयन्ति ये जीवास्त एते भावशङ्खाः प्रोच्यन्ते, तदेवं समाप्तं सन्ख्याप्रमाणम्, अतो| निगमयति-से तं संखप्पमाणे ति, तत्समाप्सी चावसितं भावप्रमाणमित्याह-'से तं भावप्पमाणे त्ति,
+
दीप अनुक्रम [३११-३१७]
inmbraryanvi
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित........आगमसूत्र - [४५], चूलिकासूत्र - [२] "अनुयोगद्वार" मूलं एवं हेमचन्द्रसूरि-रचिता वृत्ति:
| अत्र मुद्रणदोषात् सूत्रक्रमांक १४९' स्थाने सूत्रक्रमांक १५०' इति मुद्रितं
~ 487~