________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [१०],
मूलं [-]/ गाथा ||६२...|| नियुक्ति: [२८४-३०६]
(४३)
उत्तराध्य.
दुमपत्रक
मध्ययनं.
प्रत
बृहद्वृत्तिः ॥३२॥
सूत्रांक
||६२||
पथं वचंताणं हरिसो जाओ-जधा संसारं उत्तारियाणि, एवं च तेसिं सुहेणं अज्झवसाणेणं केवलणाणं उप्पण्णं, इयरेसिपि चिंता जाया-जहा एएहिं अम्हे रजे ठावियाणि संसारातो य मोइयाणि, एवं चितंताणं सुभेणं अज्झवसाणेणं| तिण्डंपि केवलणाणं उप्पण्णं । एवं ताणि उप्पण्णणाणाणि चंपं गयाणि, सामि पायाहिणं करेमाणाणि तित्थं । पणमिऊण केवलिपरिसं पहावियाणि, गोयमसामीवि भगवं वंदिऊण तिक्खुत्तो पयाहिणीकाऊण पाएमु पडितो, उढिओ भणति-कहिं वह ?, एह तित्थयरं वंदह, ताधे सामी भणइ-मा गोयमा! केवली आसाएहि, ताहे आउट्टो खामेति, संवेगं च गतो । तत्य गोयमसामिस्स संका जाया-णाहं ण सिन्झिस्सामित्ति, एवं गोयमसामीवि चिंतेति । इओ य देवाण संलाबो बट्टइ-जो अट्ठावयं विलम्गति चेइयाणि य वंदति धरणिगोयरो सो
१ पन्थानं प्रजतोहो जातः, यथा-संसारादुत्तारितानि, एवं च तयोः शुभेनाध्यवसायेन केवलज्ञानमुत्पन्नम् ,अन्येषामपि चिन्ता जाता -यथा एतैर्वयं राज्ये स्थापिताः संसाराच मोचिताः, एवं चिन्तयतां शुभेनाध्यवसायेन त्रयाणामपि केवलज्ञानमुत्पन्नम् । एवं ते उत्पन्नज्ञानाचम्पां गताः, स्वामिनं प्रदक्षिणां कुर्वन्तः तीर्थ प्रणम्य केवलिपर्षदं प्रधाविताः, गौतमस्खाम्यपि भगवन्तं पन्दित्वा त्रिकृत्वः प्रदक्षिणी-| कृत्य पादयोः पतिता, उस्थितो भणति-कुत्र ब्रजथ, एत तीर्थकरं वन्दध्वम् , तदा स्वामी भणति-मा गौतम ! केवलिन आशातय, तदा वृत्तः क्षमयति, संवेगं च गतः । तत्र गौतमखामिनः शहा जाता-नाहन सेत्स्यामि इति, एवं गौतमस्वाम्यपि चिन्तयति । इतश्च पाना संलापो वर्त्तते-योऽष्टापदं विलगति चैयानि च वन्दते धरणिगोचरः स
4
दीप अनुक्रम [२९०]
-9-4
॥३२४॥
AIMEducatan intamaniind
For PAHATEEPIVanupontv
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति:
~647~
