________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [२], मूलं [१] / गाथा ||३५||
नियुक्ति: [११६]
(४३)
प्रत
सूत्रांक
CAS
||३५||
णायेति गम्यते, तन्तुभ्यो जातं तन्तुजं, पठ्यते च-तंतय'ति तत्र तत्रं-वेमविलेखन्याञ्छनिकादि तस्माजातं । तब्रजम् , उभयत्र पखं कम्बलो वा, तृणस्तर्जिताः-निर्भसिंताः तृणतर्जिताः, किमुक्तं भवति ?-यद्यपि तणैरत्यन्त-IM विलिखितशरीरस्य रविकिरणसम्पर्कसमुत्पन्नखेदवशतः क्षतक्षारनिक्षेपरूपैव पीडोपजायते तथाऽपि-प्रदीप्ताङ्गारकल्पेषु, बजकुण्डेष्वसन्धिपु । कूजन्तः करुणं केचित् , दह्यन्ते नरकामिना ॥१॥ अग्निभीताः प्रधायन्तो, गत्वा वैतरणी नदीम् । शीततोयामिमां ज्ञात्वा, क्षाराम्भसि पतन्ति ते ॥२॥ क्षारदग्धशरीराश्च, मृगवेगोत्थिताः पुनः । असिप
वन यान्ति, छायायां कृतबुद्धयः॥ ३ ॥ शक्त्यष्टिप्रासकुन्तैश्च, खड्गतोमरपट्टिशैः। छिद्यन्ते कृपणास्त्र, पतनिर्यातकम्पितैः ॥ ४॥' इत्यादिका रौद्रतरा नरकेषु परवशेन मयाऽनुभूता वेदनातत्कियतीयं ?, भूयांच लाभः स्ववशस्य सम्यक् सहन इति परिभावनातो न तत्परिजिहीर्षया वस्त्रं कम्बलादिकमुपाददते, जिनकल्पिकापेक्षं चैतत् , ४ स्थविरकल्पिकाश्च सापेक्षसंयमत्वात्सेवन्तेऽपीति सूत्रार्थः ॥ ३५ ॥ अत्र संस्तारद्वारमनुसरन् 'तिउला हवइ वेयण'त्ति सूत्रसूचितमुदाहरणमाहसावत्थीइ कुमारो भद्दो सो चारिओत्ति वेरज्जे । खारेण तच्छियंगो तणफासपरीसहं विसहे ॥११॥ 1 व्याख्या-श्रावस्त्यां कुमारो भद्रः स 'चारिकः' चर इति वैराज्ये क्षारेण तक्षिताङ्गः तृणस्पर्शपरीपहं 'विसहे'त्ति है। विषहते, स्मेति विशेष इति गाथार्थः ॥ ११७ ॥ भावार्थस्तु सम्प्रदायावसेयः, स चायम्
दीप अनुक्रम [८४]
SACREC%
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति: | अत्र सूत्रान्ते यत् ||११७||” मुद्रितं तत् मुद्रणदोषः, अत्र ||११६|| एव वर्तते
~245~
