________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [२९], मूलं [१R-७३] / गाथा ||--|| नियुक्ति: [५०९...]
(४३)
प्रत
सूत्रांक [१R
-७३]
ग्रहायोपात्तानि, एवंविधश्च यं गुणमवाप्नोति तमेवोक्तानुवादेनाह-परस्स लाभ आणासाएमाणेत्ति, 'अनाशयमानः आशाविषयमकुर्याणोऽनाखादयन् वाऽभुजानोऽतर्कयन्नस्पृहयन्नप्रार्थयमानोऽनभिलषन् 'दोचंति द्वितीयां सुखशय्याम 'उपसंपद्य' प्राप्य विहरति, एवंविधरूपत्वात्तस्याः, तथा च स्थानाङ्गम्-"अहावरा दोचा सुहसेज्जा से णं मुंडे भवित्ता |अगाराओ अणगारियं पञ्चइए समाणे सएणं लाभेणं सन्तूसति परस्स लाभं नो आसाएति णो तकेइ णो पीहेइ णो || पत्थेइ नो अभिलसेति, से णं परस्स लाभं अणासाएमाणे अतकेमाणे अपीहेमाणे अपत्थेमाणे अणभिलसमाणे णों मणं । उच्चावयं नियच्छति णो विणिधायमावजईत्ति इह च 'अणासाएमाणे' इत्युत्तरत्र वचनात् स्थानाङ्गे च दर्शनात् , पूर्वत्रापि 'णो आसाएई' इति [बहुवचनमनुमीयते, तच गम्यतया न निर्दिष्टं लेखकदोपेण वा न दृश्यत इति न विद्मः ३३॥3 सम्भोगप्रत्याख्यानवतश्चोपधिप्रत्याख्यानमपि संभवतीति तदाह, तत्रोपधिः-उपकरणं तस्य.रजोहरणमुखवस्त्रिकाव्यतिरिक्तस्य प्रत्याख्यानं न मयाऽसौ ग्रहीतव्य इत्येवंरूपा निवृत्तिरुपधिप्रत्याख्यानं तेन परिमन्धः-खाध्यायादिक्षति
१ अथापरा द्वितीया सुखशय्या स मुण्डो भूत्वाऽगारादनगारितां प्रबजितः सन् खकेन लाभेन संतुष्यति परस्य लाभं नास्वादयति न | तर्कयत्ति न स्पृहयति न प्रार्थयति नाभिलष्यति, स परस्य लाभमनासादयन् अतर्कयन् अस्पृहयन अप्रार्थयमानोऽनभिलष्यन् नो मनः |उबावचं नियच्छति नो विनिधातमापद्यते
दीप अनुक्रम [१११४-११८७]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४३), मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति:
~1173~
