________________
आगम
(४२)
प्रत
सूत्रांक / गाथांक
||||
दीप अनुक्रम
[१]
दशवैका ० हारि-वृत्तिः
॥ ४२ ॥
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र - ३ ( मूलं + निर्युक्तिः + भाष्य|+वृत्तिः) उद्देशक [-] मूलं [-] / गाथा ||१॥ निर्युक्ति: [६२],
अध्ययनं [१],
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित
भाष्यं [-]
आगमसूत्र - [ ४२ ], मूल सूत्र -[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि विरचिता वृत्तिः
गारेणं, हरिएसेण भणिअं-चोरेहिं पृच्छा सो गरिओ, जहा एस चोरोति । एतावत्प्रकृतोपयोगि । जहा अभएण तस्स चोरस्स उवाएण भावो णाओ एवमिहवि सेहाणमुवहायंतयाणं उवाएण गीअत्थेण विपरिणामादिणा भावो जाणिअब्वोत्ति, किं एए पव्वावणिज्या नवत्ति, पश्वाविएसुवि तेसु मुंडावणाइसु एमेव विभासा, यदुक्तम्- “पन्वाविओ सियत्ति अ मुंडावेडं न कप्पइ" इत्यादि । कहाणयसंहारो पुण-चोरो सेणियस्स उवणीओ, पुच्छिएण सम्भावो कहिओ, ताहे रष्णा भणियं जडू नवरं एयाओ विज्ञाओ देहि तो न मारेमि, देमित्ति अब्भुवगए आसणे हिओ पढई, न ठाई, राया भाई-किं न ठाई ?, ताहे तं मायंगो भइजहा अविणएणं पढसि, अहं भूमीए तुमं आसणे, णीयतरे उबविट्ठो, ठियातो सिद्धाओ य विज्जाओति कृतं प्रसङ्गेन । एवं तावल्लौकिकमर्थाक्षिप्तं चरणकरणानुयोगं चाधिकृत्योक्ता द्रव्योपायादयः, साम्प्रतं द्रव्यानुयोगमधिकृत्य प्रदइर्यन्त इति । तत्राप्युपायदर्शनतो नित्यानित्यैकान्तवादयोः सुखादिव्यवहाराभावप्रसङ्गेन तथा प्रत्यक्षगोचरातिक्रान्तेश्व वस्तुत आत्माभाव एवेति मा भूच्छिष्यकाणां मतिविभ्रमोत उपायत एवात्मास्तित्वमभिधातुकाम आह
१] यथाऽभयेन तस्य चरखोपावेन भावो ज्ञातः एवमिहापि शैक्षकाणामुपस्थाप्यमानानामुपायेन गीतार्थेन विपरिणामादिना भायो ज्ञातव्य इति किमेते प्रज्ञाजनीया नवेति प्रन्नाजितेध्वपि तेषु मुण्डनादिषु एवमेव विकल्पः (विभाषा ) “प्राजितः स्यादिति व मुण्डयितुं न कल्पते" कथानकसंहारः पुनः चौरा शिकायोपनीतः, पृष्ठेन सद्भावः कथितः, तदा राज्ञा भणितं यदि नवरमेते विये ददासि तदा न मारवामि, बदामीत्यभ्युपगते आसने स्थितो भणति, न तिष्ठतः, राजा भणति किं न तिष्ठतः तदा तं मातशे भणति यथा अविनयेन पठसि अहं भूमी स्वमासने, नीचतरे उपविष्टः स्थिते सिद्धे च विये इवि.
For ane & Personal Use Oily
~87~
१ द्रुमपु
ष्पिका०
द्रव्याचा उपायाः
॥ ४२ ॥
brary dig