________________
आगम
(४२)
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+|भाष्य|+वृत्ति:) अध्ययनं [६], उद्देशक [-], मूलं [१५...] / गाथा ||५...|| नियुक्ति: [२६३], भाष्यं [६२...] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.....आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक ||१-५||
दीप अनुक्रम [२२६-२३०]
S%2595%25-55A3%E5%95
नेषु च, यथोक्तम्-"अर्थस्य मूलं निकृतिः क्षमा च, कामस्य वित्तं च वपुर्षयश्च । धर्मस्य दानं च दद्या दMIमच, मोक्षस्य सर्वोपरमः क्रियाश्च ॥१॥ इत्यादि एते च परस्परविरोधिनोऽपि सन्तो जिनवचनमवतीर्णाः।
ततः कुशलाशययोगतो व्यवहारेण धर्मादितत्त्वखरूपतो वा निश्चयेन 'असपत्नाः' परस्पराविरोधिनो भवन्ति ला ज्ञातव्या इति गाथार्थः । तत्र व्यवहारेणाविरोधमाह
जिणवयणमि परिणए अवस्थपिहिमाणुठाणओ धम्मो । सच्छासयप्पयोगा अत्थो वीसंमओ कामो ॥ २६४।। व्याख्या-जिनवचने यथावत्परिणते सति अवस्थोचितविहितानुष्ठानात्-खयोग्यतामपेक्ष्य दर्शनादिश्रा-1 वकप्रतिमाङ्गीकरणे निरतिचारपालनाद्भवति धर्मः, खच्छाशयप्रयोगाद्विशिष्टलोकतः पुण्यबलाचार्थः, विश्र-13 म्भत उचितकलनाङ्गीकरणतापेक्षो विश्रम्भेण काम इति गाधार्थः॥ अधुना निश्चयेनाविरोधमाह
धम्मस्स फलं मोक्खो सासयमउलं सिर्व अणावाएं । तमभिष्पेया साहू तम्हा धम्मत्वकाम ति ॥ २६५ ॥ व्याख्या-धर्मस्य निरतिचारस्य फलं 'मोक्षों निर्वाणं, किंविशिष्टमित्याह-शाश्वत' नित्यम् 'अतुलम् अनन्यतुलं 'शिव' पवित्रम् 'अनायाधं वाधावर्जितमेतदेवार्थः 'तं' धर्मार्थ मोक्षमभिप्रेता:-कामयन्तः साधवी यस्मात्तस्माद्धर्मार्थकामा इति गाथार्थः॥ एतदेव दृढयन्नाह- परलोगु मुत्तिमग्गो नस्थि हु मोक्सो ति बिति अविहिन् । सो अस्थि अवितहो जिणमयंमि पवरो न अन्नत्थ ॥ २६६ ॥ व्याख्या-'परलोको' जन्मान्तरलक्षणो 'मुक्तिमार्गा' ज्ञानदर्शनचारित्राणि नास्त्येव 'मोक्ष' सर्वकर्मक्षय
J
Economics
~392~
