________________
आगम (४१/१)
“ओघनियुक्ति”- मूलसूत्र-२/१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) मूलं [३४०] → नियुक्ति: [२२०] + भाष्यं [१०३...] + प्रक्षेपं [१६...]" . मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४१/१], मूल सूत्र-[२/१] “ओघनियुक्ति” मूलं एवं द्रोणाचार्य-विरचिता वृत्ति:
+
श्रीओघ
प्रत गाथांक नि/भा/प्र ||२२०||
द्रोणीया वृत्तिः
॥८९॥
CRAC%
'आवश्यक' प्रतिक्रमणं कुर्वताम् 'पर्वचए'त्ति ते सागारिका उद्घट्टकान कुर्वन्ति, तथा ध्यानयोगव्याघातश्च भवति- विस्तीर्णाचलनमापद्यते चेतो यतः । दारं । अहिगरणं भण्णइ-'असहणे ति कश्चिद् 'असहनः' कोपनो भवति 'अपरिणतो वा' सेह- दिकाविधा प्रायः, एते राटिं सागारिकैः सह कुर्वन्ति, ततश्च भाजनानि पात्रकाणि तद्भेदो-विनाशो भवति, पटू कायाश्च विराध्यन्ते। वसतिनि. दारं । 'तदुभयं ति व्याख्यायते
२१७-२२३ मुत्सस्थऽकरण नासो करणे उहुँचगाइ अहिगरणं । पासवणिअरनिरोहे गेलन्नं दिहि उड्डाहो ॥ २२१॥
'सुत्तत्थअकरण'त्ति सूत्रार्थपौरुष्यकरणे नाशः-तयोरेव विस्मरणम् । अथ सूत्रार्थपौरुष्यौ क्रियते ततश्च 'उहुँचकादि उद्घट्टकादि कुर्वन्ति । ततश्चासहना राटिं कुर्वन्ति, ततोऽधिकरणदोष इति । दारं । “उच्चारकाइअनिरोहो"त्ति व्याख्यायते-'पासवणित्ति 'प्रश्रवणस्य' कायिकायाः 'इयर'त्ति पुरीषस्य च निरोहे 'गेलन्नं ग्लानत्वं भवति । अथ व्युत्सृजन्ति | ततो 'दिवे उड्डाहो ति सागारिकदृष्टे सति 'उड्डाहः' उपधातः प्रवचनस्य भवति। "संजमआयविराहण"त्ति व्याख्यायते
मा दिच्छिहिंति तो अपपडिलिहिए (थंडिल्ले ) दूर गंतु वोसिरति ।
संजमआयविराहणगहणं आरक्खितेणेहिं ॥ २२२ ।। अथ सागारिका मां मा द्राक्षुरितिकृत्वाऽस्थण्डिल एव दूरे गत्या व्युत्सृजति ततः संयमात्मनोविराधना भवति, ग्रहणं|3| चारक्षिकाः कुर्वन्ति । 'तेण'नि स्तेनका वा ग्रहणं कुर्वन्ति । दारं । “संकातेण"त्ति व्याख्यायते
ओणयपमज्जमाणं दई तेणेत्ति आहणे कोई । सागारिअसंघट्टण अपुमेथी गेण्ह साहइ वा ॥ २२३ ॥
दीप अनुक्रम [३४०]
wwwralaunciurary.org
~ 181~
