________________
आगम
(४१/१)
“ओघनियुक्ति”- मूलसूत्र-२/१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) मूलं [३२१] → “नियुक्ति: [२१०...] + भाष्यं [९६] + प्रक्षेपं [१४...]" . मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.....आगमसूत्र-[४१/१], मूल सूत्र-२/१] “ओघनियुक्ति" मूलं एवं द्रोणाचार्य-विरचिता वृत्ति:
प्रत
गाथांक नि/भा/प्र ||९६||
संविग्गमणुण्णाए अइंति अहवा कुले विरंचंति । अण्णाउंछ व सह एमेव य संजईवग्गे ॥९६॥ (भा.)
अथ त ससः संविच विहतः-अमनोहर्वसनि वितः ततः 'अणुण्णाए अइंतित्ति तैरेवानज्ञाते सति श्रावकराहे प्रविशन्ति । अथवा श्रापककुलानि 'विरंचन्ति' विभजन्ति, एते चान्यसाम्भोगिकाः संविनाः 'अण्णाउँछ व सहू' अण्णाउंछ जत्थ सावगा नत्थि तहिं हिंडंति वत्थबा । जइ सह समत्था इयरे अपाहुणगा जप्पसरीरा सावगकुलानि हिंडंति, अह वत्थवा अप्पसरीरगा पाहुणगा य सहू ततो अण्णायउंछ हिंडंति । 'एमेव य संजईवग्गे' एवमेव संयतीवर्गे विधिः, यदुत ताभिरनुज्ञातेषु श्रावककुलेषु प्रवेष्टव्यम् । बहुषु च कुलेषु सत्सु ता एवं विरञ्चन्ति, "अण्णाउंछ व सह" इति, अयं च विधिद्रष्टव्यः ।। एवं तु अण्णसंभोइयाण संभोइयाण ते चेय । जाणित्ता नियंधं चस्थवेणं स उ पमाणं ॥९७ ॥ (भा०)
एवमन्यसाम्भोगिकानां संभवे उक्तलक्षणो विधिर्द्रष्टव्यः । 'संभोश्याण ते वत्ति अथ साम्भोगिकास्तव ग्रामे भवन्ति ततः 'ते चेव'त्ति त एव वास्तव्याः साधवो भैक्षमानयन्ति, अथ तत्र साम्भोगिकसमीपे प्राप्तमात्राणां कश्चिच्यावक आयातः, स च प्राघूर्णकवत्सल एवं भवति यदुत मदीये गृहे भिक्षार्थं साधुः प्रहेतव्यः, तत्रोच्यते-वास्तव्या एव गमिष्यन्ति, अथैवमुक्तेऽपि 'निवन्ध निर्बन्धं करोति आग्रह करोत्यसौ श्रावकस्ततः 'वत्थवेणं' वास्तब्येन सहकेन गन्तव्यं, यतः स एवY वास्तव्यः प्राघूर्णकानां प्रमाणमल्पाधिकवस्तुग्रहणे । अथासौ साम्भोगिकवसतिः संकुला भवति ततः
अज्ञातो; यन्त्र श्रावका न सन्ति तत्र हिण्डन्ते वास्तव्याः । यदि सहिष्णव-समर्था इतरे-अप्रापूर्णका याप्पशरीराः भाचककुलानि हिण्डन्ते, अथ वास्तव्या बाप्यारीराः प्राघूर्णकान सहिष्णवस्ततोऽशातोगछ दिण्टते।
दीप अनुक्रम [३२१]
~ 174~
