________________
आगम
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [-], मूलं [१/गाथा-], नियुक्ति: [९५१], भाष्यं [१५१...]
(४०)
प्रत
सूत्राक
रोहियं', नंदो धम्मवारं मग्गइ, एगेण रहेण जं तरसि तं नीणाहि, दो भजाओ एगा कण्णा दवं च णीणेइ, कण्णा चंदगुत्तं पलोएइ, भणिया-जाहित्ति, ताहे विलग्गंतीए चंदगुत्तरहे णव अरगा भग्गा, तिदंडी भणइ-मा वारेहि, नवपुरिसजुगाणि तुज्झ वसो होहित्ति, अइयओ, दोभागीकयं रजं । एगा कण्णगा विसभाविया, तत्थ पवयगस्स इच्छा जाया, सा तस्स दिष्णा, अग्गिपरियंचणे विसपरिगओ मरिउमारद्धो भणइ-वयंस! मरिजइ, चंदगुत्तो रंभामित्ति घवसिओ, चाणक्केण [भिउडी कया, णियत्तो, दोवि रजाणि तस्स जायाणि । नंदमणुसा चोरियाए जीवंति, चोरग्गाहं मग्गइ, तिदंडी बाहिरियाए नलदामं मुइंगमारणे दई आगओ, रण्णा सद्दाविओ, आरक्खं दिण्णं, वीसस्था कया, भत्तदाणेण सकुडंबा मारिया।
आणाए-वंसीहिं अंबगा परिक्खिता, विवरीए रहो, पलीविओ सबो गामो, तेहिं गामील्लएहिं कप्पडियचे भत्तं न दिण्णंतिकाउं। कोसनिमित्तं पारिणामिया बुद्धी-जूयं रमइ कूडपासएहिं, सोवणं थालं दीणाराणं भरियं, जो जिणइ तस्स | एय, अहं जीणामि एगो दीणारो दायबो । अइचिरंति अन्नं उवायं चिंतेइ, णागराण भत्तं देइ मजपाणं च, मत्तेसु
स्वं, नन्दो धर्मद्वारं मार्गयति, एकेन रथेन यत् शक्रोषि तवय, द्वे भाथै एका कन्या द्रव्यं च नयति, कन्या चन्द्रगुप्तं प्रलोकयति, भणितावाहीति, तदा विलगन्त्यां चन्द्रगुप्तरथे नवारका भग्नाः, त्रिदण्डी भणति-मा निवारी, नव पुरुपयुगानि तव वंशो भविष्यतीति, अतिगतः, द्विभागीकृतं राज्यं । एका कन्या विषभाविता, तत्र पर्वतकस्वेच्छा जाता, सातमै दचा, अग्निप्रदक्षिणायां परिगतविषो ममारब्धो भणति-वयस्य ! मरामि, चन्द्रगुप्तो रुणमि इति व्यवसितः, चाणक्येन भृकुटीकृता, निवृत्तः, द्वे भपि राज्ये तख जाते। नन्वमनुष्याचीरिकया जीवन्ति, चौरमाई मार्गयति, त्रिदण्डी शाखापुरेनलदाम मरकोटकमारकं दृष्ट्वाऽऽगतः, राज्ञा शब्दितः, आरक्ष्यं दर्स, विश्वस्ताः कृताः, मतदानेन सकुटुंबा मारिताः । आज्ञायां-वंशीभिराधाः परिक्षेतव्याः, विपरीते रुष्टः, प्रदीपितो मामः समनः, तैमियकैः कार्पटिकवे भक्तं न दत्तमितिकृत्वा । कोशनिमित्रं पारिणामिकी बुदि-बूतं रमते कूट पाशकः, सौवर्णः स्थालो दीनारनृतः, यो जयति तस्वैषः, भई जयामि एको दीनारो दातव्यः । भतिचिरमिति अन्यमुपायं चिन्तयति, नागरेभ्यो भक्तं ददाति मद्यपानं च, मतेषु
95S
दीप
अनुक्रम
[१]
कल
andiorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~872 ~