________________
आगम
(१७)
"चन्द्रप्रज्ञप्ति” – उपांगसूत्र-६ (मूलं+वृत्ति:) प्राभृत [१७], ------------------- प्राभृतप्राभृत [-], ------------------- मूलं [८८] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१७], उपांग सूत्र - [६] "चन्द्रप्रज्ञप्ति" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
[८८]
दीप
पृथग्भूतं स्वमतं भगवानुपदर्शयति-'वयं पुण'इत्यादि, वयं पुनरुत्पन्नकेवलज्ञाना एवं-वक्ष्यमाणेन प्रकारेण वदामः, तमेव द्राकारमाह-ता चंदित्यादि, ता इति पूर्ववत् चन्द्रसूर्या णमिति वाक्यालङ्कारे देवा 'महर्टिका' महती ऋद्धिर्विINमानपरिवारादिका येषां ते तथा, तथा महती द्युतिः-शरीराभरणाश्रिता येषां ते महाद्युतयः, तथा महत् बलं-शारीरः।
माणो येषां ते महाबलाः, तथा महत्-विस्तीर्ण सर्वस्मिन्नपि जगति विस्तृतत्वात् यशः-लाघा येषां ते महायशसः, तथा महान अनुभावो-क्रियकरणादिविषयोऽचिन्त्यः शक्तिविशेषो येषां ते महानुभावाः, तथा महत्-भवनपतिव्यन्तरेभ्योऽतिप्रभूतं तदपेक्षया तेषां प्रशान्तत्वात् सौख्यं येषां ते महासौख्याः, वरयखधरा माल्यधरा वरगन्धधरा वराभरणधरा अव्यवच्छिन्ननयार्थतया-द्रव्यास्तिकनयमतेन काले-वक्ष्यमाणप्रमाणस्वस्वायुयंवच्छेदे अन्ये पूर्वोत्पन्नाश्यवन्तेच्यवमानाः अन्ये तथाजगत्स्वाभाव्यात्षण्मासादारतो नियमतः उत्पद्यन्तेतत्पद्यमाना आख्याता इति वदेत् स्वझिाष्येभ्यः।।।
इति मलयगिरिविरचितायां चन्द्रप्रज्ञप्तिटीकायां सप्तदशम-प्राभूतं समाप्तं तदेवमुक्त सप्तदर्श प्राभूत, साम्प्रतमष्टादशमारभ्यते, तस्य चायमाधिकारः यथा-'चन्द्रसूयादाना भूमरूवपामुञ्चत्वप्रमाणं वक्तव्य मिति ततस्तद्विषयं प्रश्नसूत्रमाह
ता कहं ते उच्चत्ते आहितेति बदेला, तत्व खलु इमाओ पणवीसं पडिवत्तीओ, तत्थेगे एवमाहंसु-ता पगं जोपणसहस्सं सूरे उहुं उच्चत्तेणं दिवहुं चंदे एगे एवमासु १ एगे पुण एवमाहंसु ता दो जोयणसह|स्साई सूरे उर्दु उचत्तेणं अहातिजाई चंदे एगे एवमाहंसु २ एगे पुण एवमासु ता तिन्नि जोपणसहस्साई
अनुक्रम [१२०]
RASAN
अत्र सप्तदशं प्राभृतं परिसमाप्तं
अथ अष्टादशं प्राभृतं आरभ्यते
~522~