________________
आगम
(१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [२२], --------------- उद्देशक: [-], ------------- दारं [-], -------------- मूलं [२८५-२८७] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] "प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक [२८५-२८७]
atemeseResomeरकर
दीप अनुक्रम [५३१-५३३]
अत्रापि त एवं पूर्वोक्ताः सप्तविंशतिर्भङ्गाः, नैरयिकपदे भङ्गत्रिकं, तत्र सर्वेऽपि तावद्भवेयुः ससविधवन्धका इत्येको भक्तः, अयं च यदेकोऽप्यष्टविधवन्धको न लभ्यते तदा भवति, यदा पुनरेकोऽष्टविधवन्धको लभ्यते तदाऽयं द्विती-17 यो भङ्गः सप्तविधवन्धकाचाष्टविधवन्धकश्च, यदा पुनरष्टविधवन्धका अपि वहयो लभ्यन्ते तदा तृतीयः सप्तविध-11 |वन्धकाचाष्टविधबन्धकाच, एवं भात्रिकं तावद् वाच्यं यायद्वैमानिकसूत्रं, नवरं मनुष्यपदे सप्तविंशतिर्भकका यथा जीवपदे इति । अथारम्भिक्यादीनां क्रियाणां मध्ये का क्रिया प्राणातिपातविरतस्येति चिन्तयति-पाणावायवि-1 रयस्स पं भंते ।' इत्यादि, आरम्भिकी क्रिया स्थाद्भवति स्थान्न भवति, प्रमत्तसंयतस्य भवति शेषस्य न भवतीति भावः, पारिप्रहिकी निषेध्या, सर्वथा परिग्रहान्निवृत्तत्वात् , अन्यथा सम्यक्प्राणातिपातविरत्यनुपपत्तेः, मायाप्रत्यया। स्थाद्भवति स्थान भवति, अप्रमत्तस्थापि हि कदाचित् प्रवचनमालिन्यरक्षणार्थ भवति, शेषकालं तु न भवति, अप्र-16 त्याख्यानक्रिया मिथ्यादर्शनप्रत्यया च सर्वथा निषिध्यते, तद्भावे प्राणातिपातविरत्ययोगात्, प्राणातिपातविरतेश्वर वे पदे, तद्यथा-जीवो मनुष्यश्च, तत्र यथा सामान्यतो जीवमधिकृत्योकं तथा मनुष्यमधिकृत्य वक्तव्यं, तथा चाह-एवं पाणाइवायविरयस्स मणूसस्सवि' इति, एवं तावद्वाच्यं यावन्मायामृषाविरतस्य जीवस्य मनुष्यस्य च. मिथ्यादर्शनशल्यविरतमधिकृत्य सूत्र 'मिच्छादसणसल्लविरयस्स णं भंते । जीवस्स' इत्यादि, आरम्भिकी स्थाद्भवति स्थान्न भवति, प्रमत्तसंयतान्तस्य भवति शेषस्य न भवतीति भावार्थः, पारिग्रहिकी देशविरतिं यावद्भवति, परतो
~907~
