________________
आगम
(१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [१७], -------------- उद्देशक: [१], --------------- दारं [-], --------------- मूलं [२१०] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] "प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक [२१०]]
प्रज्ञापनया मलयवृत्ती.
॥३३॥
दीप अनुक्रम [४४७]
रीरा लोमाहारतो बहुतरान् पुद्गलानाहारयन्त्युच्चसन्ति च अभीक्ष्णमाहारयन्त्यभीक्ष्णं चोच्छसन्ति, महाशरीरत्वा-१५लेश्यादेव, अल्पशरीराणामल्पाहारोच्छ्वासत्वं अल्पशरीरत्वादेव, कादाचित्कत्वं चाहारोच्छासयोः पर्यासेतरावस्थापेक्षमिति। पदमा वेदनासूत्रमाह-'पुढविकाइया णं भंते ! सवे समवेयणा' इत्यादि, असन्नीति-मिथ्यादृष्टयोऽमनस्का वा 'असन्निभूय'ति असजीभूता असजिनां या जायते तामित्यर्थः, एतदेव व्यनक्ति-'अणिपर्य'ति अनियताम्-अनिर्धारितां वेदयन्ते, बेदनामनुभवन्तोऽपि न पूर्वोपात्ताशुभकर्मपरिणतिरियमित्यवगच्छन्ति, मिथ्यारष्टित्वादमनस्कत्वाद्वार मत्तमूञ्छितादिवदितिभावः, क्रियासूत्रे 'माइमिच्छद्दिष्टित्ति मायावन्तो हि तेषु प्रायेणोत्पद्यन्ते, यदाह शिवशाचार्य:-"उम्मग्गदेसओ मग्गनासओ गूढहियय माइलो। सढसीलो य ससल्लो तिरियाउं बंधई जीवो॥१॥" [उन्माप्रदेशको मार्गनाशको गूढहृदयो मायावी । शठता(शठोड) शीलश्च सशल्यस्तिर्यगायुर्वनाति जीवः ॥१॥] ततस्ते मायिन। उच्यन्ते, अथवा माया यह समस्तानन्तानुबन्धिकषायोपलक्षणं ततो मायिन इति किमुक्तं भवति-अनन्तानु
बन्धिकषायोदयवन्तः अत एव मिथ्यादृष्टयः, 'ताणं णियइयाओं' इति तेषां-पृथिवीकायिकानां नैयतिक्यो-नि४ यताः पञ्चैव न तु त्रिप्रभृतय इत्यर्थः 'से एएणटेण'मित्यादि, निगमनं 'जाव चउरिदिया' इति इह महाशरीरत्वा-8॥३३९॥ ल्पशरीरत्वे खखावगाहनानुसारेणावसेये, आहारश्च द्वीन्द्रियादीनां प्रक्षेपलक्षणोऽपीति, 'पंचिंदियतिरिक्खजोणिया जहा नेरइया' इति प्रतीतं, नवरमिह महाशरीरा अभीक्ष्णमाहारयन्ति अभीक्ष्णमुच्छसन्तीति यदुच्यते तत्सङ्ख्यात
अत्र मूल-संपादने शीर्षक-स्थाने एका स्खलना दृश्यते-अत्र “उद्देश: १" एव वर्तते तत् स्थाने "उद्देश: २" इति मुद्रितं
~682~
