________________
आगम
“राजप्रश्निय”- उपांगसूत्र-१ (मूलं+वृत्तिः )
(१३)
--------- मूलं [१०] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१३], उपांग सूत्र - [२] "राजप्रश्नीय" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक [१०]
दीप अनुक्रम [१०]
श्रीराजप्रश्नी मृत्युः प्रवर्धमानवया भवति, न च तस्य विशिष्टसामर्थ्यसम्भवः, आसनमृत्युत्वादेव, विशिष्टसामर्थ्यप्रतिपादनार्थ आरम्भस्त- मयोभागममलयगिरी- तोऽर्थवद्विशेषणं, अन्ये तु व्याचक्षते-इह यद्यं विशिष्टवर्णादिगुणोपेतमभिनवं च तत्तरुणमिति लोके प्रसिद्धं, यथा तरुणमिदमश्वत्थ- नाय संमाया दृत्तिः पत्रमिति, ततः स भृतिकदारकस्तरुण इति, किमुक्तं भवति ? अभिनवो विशिष्टवादिगुणोपेतश्चेति, बलं-सामर्थ्य तद् यस्यास्तीति | जेनादि
बलवान् , तथा युगं सुषमदुष्पमादिकालः स स्वेन रूपेण यस्यास्ति न दोषदुष्टः स युगवान्, किमुक्तं भवति ?-कालोपद्रवोऽपि ॥ २२॥
सू०१० सामर्थ्यविघ्नहेतुः स चास्य नास्तीति प्रतिपत्त्यर्थमेतद्विशेषणं, युवा-यौवनस्था, युवावस्थायां हि बलातिशय इत्येतदुपादानं, 'अप्पायके ' इति अल्पशब्दोऽभाववाची, अल्पः-सर्वथा अविद्यमान आतङ्को-ज्वरादिर्यस्य सोऽल्पातकः स्थिरोऽग्रहस्तो यस्य | स स्थिराग्रहस्तः, 'दहपाणिपायपिटुंतरोरुपरिणए' इति दृढानि--अतिनिविडचयापन्नानि पाणिपादपृष्ठान्तरोरूणि परिणतानि यस्य स दृढपाणिपादपृष्ठान्तरोरुपरिणतः, सुखादिदर्शनात् पाक्षिकः क्तान्तस्य परनिपातः, तथा धनम् अतिशयेन निचिती-निविडतरचयमापनौ पलिताविव बलितौ वृत्तौ स्कन्धौ यस्य स घननिचितवलितवृत्तस्कन्धः, 'चम्मेद्रगघणमुद्रियसमाहयगते' इति चयन दुषणेन मुष्टिकया च-मुष्टया समाहत्य २ ये निचितीकृतगात्रास्ते चमेष्ट्रकदुषणमुष्टिकसमाहतनिचितगात्रास्तेषामिव गात्रं यस्य स चर्मेष्टकद्रुघणमुष्टिकसमाहतनिचितगात्राः, 'उरस्सबलसमण्णागए ' इति उरसि भवं उरस्यं तच्च तद्धलं च उरस्यबलं तत्समन्वा
गतः-समनुमाप्तः उरस्यबलसमन्वागतः आन्तरोत्साहवीर्ययुक्त इति भावः, 'तलजमलयुगलबाहर तलौ-तालवृक्षों तयोर्यमलयुगल-O कसमश्रेणीकं युगलं तलयमलयुगलं तद्वदतिसरली पीवरौ च बाहू यस्य स तलयमलयुगलबाहुः 'लंघणपवणजइणपमदणसमस्थे'
इति लड़ने-अतिक्रमणे प्लयने-मनाक् पृथुतरविक्रमवति गमने जवने--अतिशीघ्रगती प्रमर्दने कठिनस्यापि वस्तुनशूर्णनकरणे
SAREarathinitiational
| भगवन्त महावीरस्य वन्दनार्थे सूर्याभदेवस्य आगमनार्थे समार्जनादिः
~ 47~