________________
आगम
(०२)
“सूत्रकृत्” - अंगसूत्र-२ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) श्रुतस्कंध [२.], अध्ययन [६], उद्देशक [-], मूलं [गाथा-१०], नियुक्ति: [२००] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[०२], अंग सूत्र-[२] "सुत्रकृत्” मूलं एवं शिलांकाचार्य-कृत् वृत्ति:
शोभनखरूपमपि सत् तदसर्वज्ञैः-अर्वान्दर्शिभिः 'सम' सदृशं तुल्यमुदाहृतं-उपन्यस्तं 'स्वमत्या' स्वाभिप्रायेण, न पुनर्यथावस्थितपदार्थनिरूपणेन, अथवाऽऽयुष्मन् हे एकदण्डिन् ! 'विपर्यासमेव' विपर्ययमेवोदाहरेद् असर्वज्ञो-यदशोभनं तच्छोमनसेनेतरवितरथेति, यदिवा विपर्यास इति मदोन्मत्तालापवदित्युक्तं भवतीति ॥५२॥ तदेवमेकदण्डिनो निराकृत्याककुमारो यावद्भगवदन्तिकं व्रजति तावद्धस्तितापसाः परिवृत्य तस्थुरिदं च प्रोचुरित्याह-'संवच्छरेण' इत्यादि, हस्तिनं व्यापाद्यात्मनो |वृत्ति कल्पयन्तीति हस्तितापसास्तेषां मध्ये कश्चिद्बुद्धतम एतदुवाच, तद्यथा-भो आर्द्रककुमार! सश्रुतिकेन सदाऽल्पबहुखमा1% लोचनीयं, तत्र ये अमी तापसाः कन्दमूलफलाशिनस्ते बहूनां सत्चानां स्थावराणां तदाश्रितानां चोदुम्बरादिषु जङ्गमानामुपपाते
वर्तन्ते, येऽपि च भैक्ष्येणात्मानं वर्तयन्ति तेऽप्याशंसादोषदृपिता इतश्चेतबाटाव्यमानाः पिपीलिकादिजन्तूना उपघाते वर्तन्ते, वयं तु संवत्सरेणापि अपिशब्दात् पण्मासेन चैकैकै हस्तिनं महाकायं बाणप्रहारेण व्यापाद्य शेषसचानां दयार्थमात्मनो 'वृत्ति' वर्तनं तदामिपेण वपमेकं यावत्कल्पयामः, तदेवं वयमल्पसचोपघातेन प्रभूततरसत्त्वानां रक्षा कर्म इति ॥ ५२ ॥ साम्प्रतमेतदेवाककुमारो हस्तितापसमतं दूपयितुमाह
संवच्छरेणावि य एगमेगं, पाणं हणता अणियत्तदोसा । सेसाण जीवाण बहेण लग्गा, सिया य थोवं गिहिणोऽवि तम्हा ॥ ५३ ॥ संवच्छरेणावि य एगमेगं, पाणं हणंता समणबएसु । आयाहिए से पुरिसे अणजे, ण तारिसे केवलिणो भवति ॥५४॥ बुद्धस्स आणाएँ इमं समाहिं, अस्सिं सुठिचा तिविहेण .
enesentsersectroeseceaesesesesese
SAREastatinintenmational
~811~
