________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् • २७
एवं सोउं कुमारेण सीहो आभासिओ लहुं । जहा 'केण उवाएण किणेयव्वा तुरंगमा ? ' ॥ २८३॥ सीहो पयंपई 'तुब्भे पमाणं, सेवया वयं । आएसं देह णिस्संकं जेणं संपाडिमो तयं' ॥ २८४॥ कुमारो जंपई 'सीह ! एवमेयमसंसयं । अओ करेहि आएसं इमं एत्थसाहयं ॥ २८५ ।। गंतूणं तत्थुवज्झायं णिमंतेहि सचट्टयं । जेणाऽऽगयस्स से भावो एत्थ लक्खिज्जए सुहं ॥ २८६ ॥ तत्तो सीहेण गंतूण उवज्झाओ निमंतिओ । सव्वच्छत्तसमग्गेण कुमारो मन्नियव्वओ || २८७।। ' एवं होउ' त्ति तेणाऽवि मन्निए आगओ इमो । 'सामगिंग कारवेहि' त्ति सीहो कुमरं पपई ॥ २८८॥ सव्वा वि जाव सामग्गी जाया तावाऽऽणिओ लहुं । उवज्झाओ, कओ तस्स गोरवो सव्वसोहणो ॥ २८९ ॥
दट्टं मंगलकलसं तु रूवेण जियवमहं । न माइ नियदेहम्मि कुमारो लद्धवंछिओ ॥२९०॥ तओ दिन्नाणि सव्वाणं आसणाणि जहक्कमं । मोत्तूणं मंगलकलसं, कुमारो तो पयंपइ ॥ २९१ ।। 'देहि एयस्स छत्तस्स एयं मम वरासणं । थालं च मज्झ जं इट्टं रत्तपज्जंतणिम्मियं ॥ २९२॥ आहारो वि विसेसेण दिण्णो तस्स मणोहरो । रायपुत्ताणुरूवाए पडिवत्तीए भोइओ ||२९३ ||
CbYaQ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org