________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् • १७
'देहचितं वइस्सामि' जावेवं तेण जंपियं । ता सुवण्णालुयं घेत्तुं चल्लिया रायकण्णया ||१७३॥ कयाए देहचिंताए विचित्तं तं वियाणिउं । 'किं छुहा बाहए तुज्झ ? पिय ! साहेहि मे लहुं ॥ १७४ | रहस्समकहंतेणं तेण ' एवं ' ति भासिए । दासचेडी समाइट्ठा तीए णाम पियंकरी || १७५।। जहा 'णेहि लहुं भद्दे ! अम्मोपासाओ मोयगे' । 'आएसो' त्ति भणित्ताणं दासी सिग्धं विणिग्गया ॥ १७६ ॥ देवीपासाओ घेत्तृणं आगया सीहकेसरे । वासगेहस्स मज्झम्मि तओ भुत्तं दुवेहिं वि ॥ १७७|| चिंतियं आयमंतेण तेण एवं जहा "अहं । ववएसेण केणाऽवि जाणावेयामि अप्पयं" ॥१७८॥ एवं चिंतित्तु जंपेइ जहा 'अच्वंतसुंदरा । अहोऽमी मोयगा किंतु उज्जेणीणीरजोगया' ॥ १७९॥ तं सोउं रायधूयाए हसित्ता चिंतियं मणे । "किमेयमब्भुयं एसो जंपए अघडंतयं ? ॥१८०॥
जओ अच्चंतदूरम्मि उज्जेणी सम्मए पुरी । ता कहि अज्जउत्तेण सा दिट्टा संभविस्सइ || १८१||
अहवा वि माइगेहं से नृणं तत्थ भविस्सइ | मायाए य समं तम्हा गमो एयस्स संभवे" ॥१८२॥
एवं च चितिउं तस्स दिन्नो पंचसुगंधिओ । तंबोलो अप्पहत्थेण महारागाइरेगओ || १८३ ॥
95429
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org