________________
વદિ પંચમીની સંધ્યા પછીના ઉઘડતા પ્રભાતન બાલસૂર્ય જ્યારે દૂરપૂર્વના ક્ષિતિજમાં એના સુવર્ણ રમિઓનો પ્રકાશ ફેંકી રહ્યો હતો, ત્યારે મુંબઈ શહેરની પંચરંગી જૈન પ્રજા પોતાના આંગણે પધારનારા શાસનપ્રભાવક આચાર્ય મહારાજ અને તેઓશ્રીના વિદ્વાન સુવિહિત શિષ્યસમુદાયના નગરપ્રવેશનો ભવ્ય સમારંભ ઉજવવાની ઉલેટભેર તૈયારીઓ કરી રહી હતી. એ દિવસ ચૈત્ર વદિ ૬ નો હતો.
વહેલી હવારથી સ્વાગત–સામૈયું ચઢ્યું હતું. મુંબઈના જૈન આગેવાનોની પંચરંગી પાઘડીઓ દેશ-પરદેશનાં ધર્મપ્રેમી સદગૃહસ્થો-ઈત્યાદિથી એ નગરપ્રવેશનો મહોત્સવ કોઈ અપૂર્વ રીતે ઉજવાયો. તે વેળા શ્રીગોડીજી દેરાસરના ટ્રસ્ટીઓના સતત આગ્રહથી પૂજ્ય પંન્યાસજી મહારાજ શ્રી ક્ષમાવિજયજી ગણિવર તેમજ શ્રીસુમતિવિજયજી મહારાજ આદિનું આ ચાતુર્માસ ગોડીજીના ઉપાશ્રયે નિશ્ચિત થયું હતું. એનો પ્રવેશ પણ આમ અપૂર્વ રીતે ઉજવાઈ ગયો.
દિવસો પર દિવસો વહેવા લાગ્યા. વૈશાખ સુદ છઠ્ઠના મંગળ દિવસે મુંબઈ નગરીને જૈન સમાજની ભાવના શ્રદ્ધા અને ગુરભક્તિના ત્રિવેણી સંગમરૂપ પદપ્રદાનનો જે અભૂતપૂર્વ પ્રસંગ ઉજવાવાનો હતો. તેની તૈયારીઓ લાલબાગના જૈન ઉપાશ્રયમાં ખૂબ જ ઉત્સાહપૂર્વક થઈ રહી હતી.
શ્રીસિદ્ધાચલજી તીર્થ-આદિની રચનાઓથી લાલબાગનો વિશાલ વ્યાખ્યાન હૉલ શોભી ઉઠ્યો હતો. વજા, પતાકા, રોશની દરરોજ ચાલુ રહેતી. સુપ્રસિદ્ધ ગવૈયાઓના મધુર નાદોથી પૂજાઓ અને ભાવનાઓ ભણાવાતી, આમ આ રીતે અષ્ટાદ્ધિક બ્રહશાન્તિસ્ત્રાત્ર મહોત્સવ શરૂ થઈ ગયો.
વૈશાખ સુદિ છટ્રનો એ મહાન દિવસ આવ્યો. માધવબાગના વિશાળ ચોકની વચ્ચે ભવ્ય, મનોહર મંડપમાં દસ હજારની માનવમેદની આનંદના આંસુથી જે પ્રસંગને નિહાળતાં થાકતી ન હતી તે સૂરિપદારોહણની પવિત્ર કિયાવિધિ શરૂ થઈ, પૂજ્ય સુવિહિત શિરોમણિ સિદ્ધાન્ત મહોદધિ આચાર્યદેવ શ્રીમદ વિજયપ્રેમસૂરિ મહારાજના વરદહસ્તે તે ધન્યઘડી ધન્યપળે પૂ૦ પરમશાસનપ્રભાવક વ્યાખ્યાન વાચસ્પતિ ઉપાધ્યાય મહારાજ શ્રીરામવિજયજી ગણિવરને સૂરિપદના સુવર્ણસિંહાસન પર અભિષેક થયો. અને “આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજય રામચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ આ રીતે તેઓશ્રીનું પુણ્યલોક અભિધાન ત્યારથી દિગન્તવ્યાપી બન્યું. આ પૂનીત પ્રસંગે પૂજ્ય શાસનપ્રભાવક શાન્તમૂર્તિ પંન્યાસજી મહારાજ શ્રીક્ષાવિજયજી ગણિવરને તેમજ પૂ૦ પ્રવચનપ્રભાવક વિદ્વાન પન્યાસજી મહારાજ શ્રીજવિજય ગણિવરને, પંચપરમેષ્ટિના ચતુર્થ પાઠક-ઉપાધ્યાય પદથી અલંકત કર્યા. મુંબઈના શ્રીજૈનસંઘે આ ધર્મમહોત્સવના શિખર પર કળશરૂ૫ નવકારશીનું જમણ કરી આ દિવસને આ રીતે નિરવધિ આનંદની ઊર્મિઓથી ઉજવ્યો.
૧૯૯૨ ના આ ચાતુર્માસમાં ગોડીજીના ઉપાશ્રયે દરરોજ પૂ. ઉપાધ્યાયજી મહારાજશ્રી વ્યાખ્યાન આપતા. શ્રી ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર” અને “સુરસુંદરી ચરિયમ્ પર દરરોજ વ્યાખ્યાનો રહેતા. આમ ગોડીજીના ઉપાશ્રયમાં તેઓશ્રીની ધર્મનિશ્રામાં ધાર્મિકતાનાં પવિત્ર વાતાવરણથી ભર્યો ભર્યો રહેતો. જ્યારે લાલબાગના પૂજ્ય આ૦ શ્રીવિજયપ્રેમસૂરિજી મહારાજ, પૂ. આ૦ શ્રીવિજયરામચન્દ્રસૂરિ મહારાજની શુભ નિશ્રાએ ધમ આરાધના થઈ રહી હતી. એકંદરે ૧૯૯ર ના એ ચાતુર્માસમાં કોટ, શાતિનાથજી વગેરે ધર્મસ્થાનોમાં તેમજ સંબઈની આજુબાજાના પરાઓમાં પણ ધર્માનુષ્ઠાનોની આરાધના સૂવિહિત મુનિવરોની અધ્યક્ષતામાં સારી રીતે થઈ રહી હતી.
આ દરમ્યાન, શ્રીપર્યુષણ પર્વના દિવસો નજીકમાં આવ્યા–સંવત્સરી પર્વ પછીના દિવસની-ભાદરવા સુદિ પાંચમની વૃદ્ધિનો પ્રસંગ હતો. “ચંડાશુગંડુ પંચાંગમાં પર્યુષણના આઠે દિવસોમાં તિથિની હાનિ કે વૃદ્ધિ જેવું નહિ હોવાથી, શનિવારના દિવસે ભાદરવા સુદ ચોથ ઉદય પ્રાપ્ત તિથિને સ્વીકારી શ્રીતપાગચ્છની સુવિહિત પ્રાચીન પરંપરા મુજબ તે દિવસે સંવત્સરી ઉજવવાનું પૂરુ પરમગુરુદેવ આચાર્યદેવ શ્રીએ તે અવસરે જાહેર કર્યું.
આ જાહેરાત; અમદાવાદ ખાતે વિરાજમાન વયોવૃદ્ધ સંઘસ્થવિર દીર્ઘકાલીન ચારિત્રપાત્ર શાન્તમૂર્તિ પરમતપસ્વી આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજયસિદ્ધિસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રીની આજ્ઞાને અનુરૂપ હતી. તદુપરાન્ત મારવાડમાં સાદડી મુકામે બિરાજમાન પૂ. જૈનરલ વ્યાખ્યાનવાચસ્પતિ કવિકુલકિરીટ પરમશાસનપ્રભાવક આચાર્યદેવ શ્રીમદ્ વિજયલબ્ધિસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રી આદિ શાસનમાન્ય બહુશ્રત સુવિહિત સૂરિદેવોઃ પૂ. ઉપાધ્યાયજી પદસ્થ મુનિવરો અને અન્ય અનેક સંખ્ય શ્રમણ પરિવાર “આ દિવસોમાં પર્યુષણ પર્વની આરાધના થવી પ્રાચીન સુવિહિત સમ્મતશાસ્ત્રીય પરંપરા મુજબ છે – એમ માનીને અથી આત્મા અને આરાધનાનો માર્ગ સદુપદેશદ્વારા બોધી રહ્યા હતા.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org