________________
૩૨
मतिज्ञानापेक्षो वाच्यवाचक भावपुरस्कारेण शब्द संस्पृष्टाथेग्रहणविशेष: श्रुतज्ञानम् । तदनुकूळोपयोगोऽपि श्रुतम्
॥ ૨૨ ૫
શ્રુતજ્ઞાનનું લક્ષણ અ—મતિજ્ઞાનની અપેક્ષાવાળું, [ શ્રુતના પ્રત્યે ધારણારૂપે મતિજ્ઞાનનુ' હેતુપણું છે] વાચ્ય-વાચક ભાવપૂર્વક, શબ્દ સાથે સખ'ધ ધરાવનારા—પદાર્થના વિશિષ્ટ ગ્રહણરૂપ ‘શ્રુતજ્ઞાન ' કહેવાય છે. શ્રુતજ્ઞાનમાં અનુકૂલભૂત ઉપયાગ પણુ ‘ શ્રુતજ્ઞાન' કહેવાય છે. અર્થાત્ શ્રુતના ઉપયાગ વિત થવા છતાં પણ મતિજ્ઞાનના ઉદય હાવાથી મતિ ઉપયાગ અને શ્રુત ઉપયાગની એકતા નથી માટે મતિજ્ઞાન અને શ્રુતજ્ઞાન ભિન્ન છે. (૩૨+૪પર)
"
तच्चाक्षरानक्षर संज्ञयसंज्ञिसम्यङ् मिध्यात्वसाधना दिसपर्यत्रसितापर्यवसितम कागमिकाङ्गपविष्टानङ्गपविष्टश्रुतभेदेन ચતુનિષÇ || ૨૨ ॥
શ્રુતજ્ઞાનના ભેદો
અથ— (૧) અક્ષરશ્રુત (૨) અનક્ષરશ્રુત (૩) સ`ગ્નિશ્રુત (૪) અત્તિ શ્રુત (૫) સમ્યક્ત્વ શ્રુત (૬) મિથ્યાત્વ શ્રુત (૭) સાદિ શ્રુત (૮) અનાદિ શ્રુત (૯) સપ વસિત શ્રુત (૧૦) અપ′વસિત શ્રુત (૧૧) ગમિક શ્રુત (૧૨) અગમિક શ્રુત (૧૩) અંગપ્રવિષ્ટ શ્રુત (૧૪) અન’ગપ્રવિષ્ટ શ્રુત એમ શ્રુતજ્ઞાન ચૌદ (૧૪) પ્રકારનું છે. (33+x43)
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
