Paumchariyam Part 04

SR No.: 004027
Original Sutra Author: N/A
Author: Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan
Publication Year: 2012
Total Pages: 166
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 20 MB

Page 124

६८०
पउमचरियं वरबउल-तिलय-चम्पय-असोय-पुन्नाय-नायमाईहिं । रेहन्ति पायवेहि, कुसुमफलोणमियसाहाहिं ॥१२॥ घणकुसुमगुच्छकेसरमयरन्दुद्दामसुरहिगन्धेणं । वासन्ति व्व दिसाओ, समन्तओ काणणवणाई ॥१३॥ एएसु चउनिकाया, देवा-कीलन्ति परियणसमग्गा । रइसागरोवगाढा, न सरन्ति निए वि हु विमाणे ॥१४॥ एयाण उववणाणं, ठियाई मज्झम्मि चेइयघराइं । तवणिज्जपिञ्जराइं, बहुविहसुरसङ्घनमियाई ॥१५॥ अवइण्णो पवणसुओ, तत्थ विमाणउ परियणसमग्गो । पायक्खिणं करेउं, पविसरइ तओ जिणागारं ॥१६॥ दट्टण सिद्धपडिमा, बहुलक्खणसंजुया दिणयराभा । पणमइ पहट्ठमणसो, कन्ताहिं समं पवणपुत्तो ॥१७॥ मण-नयणहारिणीओ, हणुवस्स पियाउ कणयकमलेहिं । पूएन्ति सिद्धपडिमा, अन्नेहिं वि दिव्वकुसुमेहिं ॥१८॥ सयमेव पवणपुत्तो, पडिमाओ कुङ्कमेण अच्चेउं । देइ वरसुरहिधूयं, बलिं च तिव्वाणुराएणं ॥१९॥ एत्तो वाणरमउली, अरहन्तं झाइऊण भावेणं । थुणइ थुइमङ्गलेहिं, विविहेहिं पावमहणेहिं ॥२०॥ थुणिऊण जहिच्छाए, विणिग्गओ जिणहराउ हणुवन्तो । पायक्खिणेइ मेरुं, वन्दन्तो सिद्धभवणाई ॥२१॥ भरहं एन्तस्स तओ, कमेण अत्थंगओ दियसनाहो । हणुवस्स सयलसेन्नं, ठियं च सुरदुन्दुहिगिरिम्म ॥२२॥ सो तत्थ बहुलपक्खे, गयणयलं मारुई पलोयन्तो । पेच्छइ घणञ्जणनिहं, तारासु समन्तओ छन्नं ॥२३॥ चिन्तेइ तो मणेणं, जह एयं चन्दविरहियं गयणं । न य सोहइ कुलगयणं, तहा विणा पुरिसचन्देणं ॥२४॥ वरबकुलतिलकचम्पकाशोकपुन्नागनागादिभिः । शोभन्ते पादपैः कुसुमफलावनतशाखाभिः ॥१२॥ घनकुसुमगुच्छकेसरमकरन्दोद्दामसुरभिगन्धेन । वासन्ति च दिशः समन्ततः काननवनानि ॥१३॥ एतेषु चतुर्निकाया देवा क्रीडन्ति परिजनसमग्राः । रतिसागरावगाढा न स्मरन्ति निजानपि हु विमानान् ॥१४॥ एतेषामुपवनानां स्थितानि मध्ये चैत्यगृहाणि । तपनीयपिञ्जराणि बहुविधसुरसङ्घनमितानि ॥१५॥ अवतीर्णः पवनसुतस्तत्र विमानात्परिजनसमग्रः । प्रदक्षिणां कृत्वा प्रविशति ततो जिनागारम् ।।१६।। दृष्ट्वा सिद्धप्रतिमां बहुलक्षणसंयुतां दिनकराभाम् । प्रणमति प्रहष्टमनाः कान्ताभिः समं पवनपुत्रः ॥१७॥ मनोनयनहारिण्यो हनुमतः प्रियाः कनककमलैः । पूजयन्ति सिद्धप्रतिमा अन्यैरपि दिव्यकुसुमैः ॥१८॥ स्वयमेव पवनपुत्रः प्रतिमाः कुङ्कुमेनार्चित्वा । ददाति वरसुरभिधूपं बलिं च तीव्रानुरागेण ॥१९॥ इतो वानरमौल्यर्हन्तं ध्यात्वा भावेन । स्तौति स्तुतिमङ्गलैः विविधैः पापमथनैः ॥२०॥ स्तुत्वा यथेच्छया विनिर्गतो जिनगृहाद्धनुमान् । प्रदक्षिणयति मेरुं वन्दमानः सिद्धभवनानि ॥२१॥ भरतमायातस्ततः क्रमेणास्तंगतो दिवसनाथः । हनुमतः सकलसैन्यं स्थितं च सुरदुन्दुभिगिरौ ॥२२॥ स तत्र बहुलपक्षे गगनतलं मारुतिः प्रलोकयन् । पश्यति घनाञ्जननिभं ताराभिः समन्ततश्च्छन्नम् ॥२३॥ चिन्तयति तदा मनसाऽथेतच्चन्द्रविरहितं गगनम् । न च शोभते कुलगगनं तथा विना पुरुषचन्द्रेण ॥२४॥
१. ण चच्चेउं-प्रत्य० । २. दिवस०-प्रत्य० ।
Jain Education Interational