________________
६६६
पउमचरियं अन्नेण ताण सिटुं, उज्जाणे आगयस्स समणस्स । वन्दणनिमित्तहेउं, तस्स इमो जाइ गामजणो ॥२५॥ अह ते जेठ्ठ-कणिट्ठा, वायत्थी उवगया मुणिसयासं । जंपन्ति दोण्णि वि जणा, मुणीण पडिकुट्टवयणाई ॥२६॥ भो भो तुब्भे त्थमुणी!, जइ जाणह किंचि सत्थसंबन्धं । तो भणह लोगमज्झे, अइरा मा कुणह वक्खेवं ॥२७॥ एक्केण मुणिवरेणं, भणिया तुब्भेहि आगया कत्तो ? ।जंपन्ति आगया वि हु, सालिग्गामाओ अम्हेहिं ॥२८॥
पुणरवि मुणीण भणिया, कवणाओ भवाओ आगया तुब्भे।
___ एवं माणुसजम्मं ?, कहेह जइ अत्थि पण्डिच्चं ॥२९॥ तं ते अयाणमाणा, अहोमुहा लज्जिया ठिया विप्पा । ताहे ताण परभवं, कहिऊण मुणी समाढत्तो ॥३०॥ गामस्स वणथलीए, इमस्स तुब्भे हि दोण्णि वि सियाला।आसि च्चिय परलोए, मंसाहारा बहुकिलेसा ॥३१॥ एत्थेव अत्थि गामे, पामरओ करिसओ गओ छेत्तं । मोत्तूण य उवगरणं, तत्थ पुणो आगओसगिहं ॥३२॥ ते दो वि सियाला तं, उवगरणं खाइऊण कालगया । कम्मवसेणुप्पन्ना, पुत्ता वि हु सोमदेवस्स ॥३३॥ अह सो पभायसमए, पामरओ पत्थिओ नियं खित्तं । पेच्छइ दोण्णि सियाले, उवगरणं खाइऊण मए ॥३४॥ दिविए काऊण तओ, दोण्णि वि ते पत्थिओ निययगेहं । पामरओ कालगओ, जाओ गब्भम्मि सुहाए ॥३५॥ सरिऊण पुव्वजाइं, मूगत्तं कुणइ तत्थ सो बालो । कह वाहरामि पुत्तं, तायं सुण्हं च जणणी हं? ॥३६॥ जइ नत्थि पच्चओ भे, तो तं वाहरह एत्थ पामरयं । एयं चिय वित्तन्तं, जेण असेसं परिक हेमि ॥३७॥ अन्येन तयोः शिष्टमुद्याने आगतस्य श्रमणस्य । वन्दननिमित्तहेतुं तस्यायं याति ग्रामजनः ॥२५॥ अथ तौ ज्येष्ठ-कनिष्ठौ वादार्थिना उपगतौ मुनिसकाशम् । जल्पतो द्वावपि जनौ मुनिना प्रतिकूलवचनानि ॥२६॥ भो भो यूयमत्र मुनयः ! यदि जानत किंचिच्छास्त्रसम्बन्धम् । तदा भणत लोकमध्येऽचिरान्मा कुरुत व्याक्षेपम् ॥२७॥ एकेन मुनिवरेण भणितौ यूवामागतौ कुतः ? । जल्पत आगतावपि खलु शालिग्रामादावाम् ॥२८॥ पुनरपि मुनिना भणितौ कस्माद्भवादागतौ युवाम् । एतन्मनुष्यजन्म कथयथो यद्यस्ति पाण्डित्यम् ॥२९॥ तत्तावज्ञायमानावधोमुखौ लज्जितौ स्थितौ विप्रौ । तदा तयोः परभवं कथयितुं मुनिः समारब्धः ॥३०॥ ग्रामस्य वनस्थल्यामस्य युवां हि द्वावपि शृगालौ । आस्तामेव परलोके मांसाहारी बहुक्लेशौ ॥३१॥ अत्रैवास्ति ग्रामे पामरः कृषको गतः क्षेत्रम् । मुक्त्वा चोपकरणं तत्र पुनरागतः स्वगृहम् ॥३२॥ तौ द्वावपि शृगालौ तमुपकरणं खादित्वा कालगतौ । कर्मवशेनोत्पन्नौ पुत्रावपि हु सोमदेवस्य ॥३३॥ अथ स प्रभातसमये पामरः प्रस्थितो निजक्षेत्रम् । पश्यति द्वौ शृगालावुपगरणं खादित्वा मृतौ ॥३५॥ दीपितौ कृत्वा ततो द्वावपि तौ प्रथितो निजगृहम् । पामर: कालगतो जातो गर्भे श्नुषायाः ॥३५॥ स्मृत्वा पूर्वजाति मुकत्वं करोति तत्र स बालः । कथं व्याहरामि पुत्रं तातं श्नुषां च जननीमहम् ? ॥३६।। यदि नास्ति प्रत्ययो मे तास्तं व्याहरतमत्र पामरकम् । एतदेव वृत्तान्तं येनाशेष परिकथयामि ॥३७॥
१. चि अत्थ०-प्रत्य० । २. गओ खित्तं-प्रत्य० । ३. तो दो-मु० । ४. जणणीयं-प्रत्य० । ५. ०कहेइ-प्रत्य० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org