________________
४५४
पउमचरियं
रामस्स सरवरेहिं, निसायरो विम्भलो कओ सिग्धं । न य गेण्हिउं समत्थो, बाणं न सरासणं चेव ॥६६॥ बाणेहि लोढिओ च्चिय, धरणियले राहवेण दहवयणो । दीसइ पुणो पुणो च्चिय, अन्नन्नरहे समारूढो ॥६७॥ विच्छिन्नचावकवओ, छव्वारा रावणो कओ विरहो । तह वि य न य साहिज्जइ, अब्भुयकम्मो समरसूरो ॥ ६८ ॥ पउमो विम्हियहियओ, जंपइ जो मह सराहओ न मओ । पुण्णेण रक्खिओ च्चिय, परभवजणिएण तुङ्गेणं ॥६९॥ निसुणेहि भणिज्जन्तं, मह वयणं रक्खसाहिवइ ! एक्वं । जो मज्झ तुमे भाया, निहओ सत्तीपहारेणं ॥७०॥ तस्साणुमग्गलग्गं, नेमि तुमे जमपुरिं न संदेहो । होउ त्ति एव भणिउं, दसाणणो अइगओ लङ्कं ॥७१॥ चिन्तेइ सावलेवो, एक्को मे वेरिओ मओ निहओ । किंचि हरिसाइयमणो, पविसइ निययं महाभवणं ॥७२॥ रुद्धे सोऊण सुए, तं चिय एक्कोयरं समरसूरं । सोयइ निसासु सुत्तो, दहवयणो तिव्वदुक्खन्तो ॥७३॥ एत्थ पुव्वदुकरण रणम्मि भङ्ग, पावन्ति बन्धणमिणं अवरे हयासा । अन्ने पुणो सुचरिएण जयन्ति धीरा, लोए सया विमलकित्तिधरा भवन्ति ॥७४॥ ॥ इय पउमचरिए सत्तिसंपायं नाम एगसट्टं पव्वं समत्तं ॥
रामस्य शरवरै र्निशाचरो विह्वलः कृतः शीघ्रम् । न च ग्रहितुं समर्थो बाणं न शरासनमेव ॥६६॥ बाणैर्लोटित एव धरणितले राघवेन दशवदनः । दृश्यते पुनः पुनरेवान्योन्यरथं समारुढः ॥६७|| विच्छिन्नचापकवचः षड्वारा रावणः कृतो विरथः । तथाऽपि च न साध्यतेऽद्भूतकर्मा समरशूरः ॥६८॥ पद्मो विस्मितहृदयो जल्पति यो मम शराहतो न मृतः । पुण्येन रक्षियेन तश्चैव परभवजनितेन तुङ्गेन ॥६९॥ निश्रुणु भण्यमानं मम वचनं राक्षसाधिपते ! एकम् । यो मम त्वया भ्राता निहतः शक्तिप्रहारेण ॥७०॥ तस्यानुमार्गलग्नं नयामि त्वां यमपुरिं न संदेहः । भवत्वित्येवं भणित्वा दशाननोऽतिगतो लड्काम् ॥७१॥ चिन्तयति सावलेपमेको मे वैरिर्मृतो निहतः । किंचिद्धर्षायितमनाः प्रविशति निजकं महाभवनम् ॥७२॥ रुद्धांश्छ्रुत्वा सुतांश्तमेवैकोदरं समरशूरम् । शोचति निशासु सुप्तो दशवदनस्तीव्रदुःखान्तः ॥७३॥
केऽत्र पूर्वदुष्कृतेन रणे भड्गं प्राप्नुवन्ति बन्धनमिदमपरे हताशाः । अन्ये पुनः सुचरितेन जयन्ति धीरा लोके सदा विमलकीर्त्तिधरा भवन्ति ॥७४॥
॥ इति पद्मचरिते शक्तिसंपातं नामैकषष्ठितमं पर्व समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org