________________
४५१
सत्तिसंपायपव्वं -६१/१२-३९ आवडिओ सीहकडी, नीलेण समं नलो य सम्भूणं । सुहडो सयंभुनामो, आयाइ दुम्मइं समरे ॥२६॥ दुम्मरिसो घडउवरिं, कुद्धो इन्दासणी तहा काली । चन्दणभेण समाणं, कन्दो भिन्नञ्जणाभेण ॥२७॥ सिग्धं विराहिओ वि य, आयाइ अङ्गओ मयं कुद्धो । अह कुम्भयण्णपुत्तं, कुम्भं पत्तो य हणुवन्तो ॥२८॥ सुग्गीवो वि सुमाली, केउं भामण्डलो तहा काली । जोहेइ दढरहो वि य, रणकण्डं चेव वहमाणो ॥२९॥ एवं अन्ने वि भडा, समसरिसबला रणम्मि आवडिया । आहव्वणमुहररवा, जुज्झन्ति समच्छरुच्छाहा ॥३०॥ हण छिन्द भिन्द निक्खिव, उत्तिदृत्तिट्ठ लहु पडिच्छाहि । पप्फोड ताड मारय, सह घत्तुव्वत्तणिहणन्ति ॥३१॥ बहुतूरनिणाएणं, विमुक्कवुक्कारसुहडसद्देणं । गज्जन्तीव दिसाओ, घणसत्थतमन्धयाराओ ॥३२॥ सूरासूराण इमो, वट्टइ अहियं परिक्खणाकालो । जह भुञ्जइ आहारो, न तहा जुज्झिज्जए समरे ॥३३॥ मा भाहि कायर ! तुमं दीणं न हणामि जं च परहुत्तं । तेन वि सो पडिभणिओ, अज्ज तुमं चेव नट्ठो सि ॥३४॥ कोवि भडो सन्नाहं, सहसा विच्छिन्नबन्धणं दटुं । संघेइ साहुपुरिसो, जह नेहं विहडियं सन्तं ॥३५॥ दन्तेसु धरिय खग्गं, आबन्धेऊण परियरं सुहडो । जुज्झइ अविसन्नमणो, सामियपरितोसणुज्जुत्तो ॥३६॥ मत्तगयदन्तभिन्नो, विज्जिज्जन्तो य कण्णचमरेहिं । सामियकयकरणिज्जो, सुवइ भडो वीरसेज्जासु ॥३७॥ सीसगहिएक्कमेक्का, छुरियापहरेसु केइ पहरन्ति । असि-कणय-तोमरेहि, सुहडा घाएन्ति अन्नोन्नं ॥३८॥ रत्तासोयवणं पिव, किंसुयरुक्खाण होज्जसंघायं । जायं खणेण सेन्नं, पयलियरत्तारुणच्छायं ॥३९॥
आपतितः सिंहकटी नीलेन समं नलश्च शम्भुना । सुभट: स्वयंभूवमाकारयति दुर्मतिं समरे ॥२६॥ दुर्मर्षः घटोदर क्रुद्ध इन्द्राशनि तथा काली । चन्द्रप्रभेण समानं कन्दो भिन्नाञ्जनाम्ना ॥२७॥ शीघ्रं विराधितोऽपि चाकारयत्यङ्गदो मयं क्रुद्धः । अथ कुम्भकर्णपुत्रं कुंभं च प्राप्तश्च हनुमान् ॥२८॥ सुग्रीवोऽपि सुमालीकेतुं भामण्डलस्तथा कालीम् । युध्यते दृढरथोऽपि च रणकण्डूमेव वहन् ॥२९॥ एवमन्येऽपि भटाः समसदृशबला रण आपतिताः । आह्वानमुखरवा युध्यन्ते समत्सरोत्साहाः ॥३०॥ हण छिन्द भिन्द निक्षिपोतिष्ठोतिष्ठ लघु प्रतीच्छ । प्रस्फोट ताडय मारय सहस्व क्षिप्तोद्ववर्तनिहणेति ॥३१॥ बहुतूर्यनिनादेन विमुक्तगर्जारवसुभटशब्देन । गर्जन्तीव दिशः घनशस्त्रतमोऽन्धकाराः ॥३२॥ सुरासुराणामयं वर्तते ऽधिकं परीक्षणाकालः । यथा भुज्यत आहारो न तथा युध्यते समरे ॥३३॥ मा भैषीः कातर ! त्वां दीनं न हन्मि यं च पराङ्मुखम् । तेनापि स प्रतिभणितोऽद्य त्वमेव नष्टोऽसि ॥३४॥ कोऽपि भट: सन्नाहं सहसा विच्छिन्नबन्धनं दृष्ट्वा । संघाति साधुपुरुषो यथा स्नेहं विघटितं सन् ॥३५॥ दन्तै धृतं खड्गमाबध्य परिकरं सुभटः । युध्यतेऽविषण्णमनाः स्वामिपरितोषणोद्यतः ॥३६॥ मतगजदन्तभिन्नो विज्यमानश्च कर्णचामरैः । स्वामिकार्यकरणीयः स्वपिति भटो वीरशय्यासु ॥३७॥ शीर्षग्राहयेकमेकाश्च्छूरिकाप्रहारैः केऽपि प्रहरन्ति । असि-कनक-तोमरैः सुभटाः घातयन्त्यन्योन्यम् ॥३८॥ रक्ताशोकवनमिव किंशुकवृक्षाणां भवेत्संघातम् । जातं क्षणेन सैन्यं प्रगलितरक्तारुणच्छायम् ॥३९॥
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org