________________
४१५
हणुवलङ्कानिग्गमणपव्वं -५३/३८-६४ पेच्छामि तुज्झ कन्तं, संगामे कइवएसु दियहेसु । मह नाहेण विणिहयं, रामेण अकिट्ठधम्मेणं ॥५२॥ सुणिऊण अकण्णसुहं, वयणं मन्दोयरी तओ रुट्ठा । जुवइसहस्सपरिमिया, आढत्ता पहणिउं सीया ॥५३॥ दुव्वयणकरयलेहि, जाव य तं उज्जया उ हन्तुं जे । हणुओ मज्झम्मि ठिओ, ताणं तुङ्गो व्व सरियाणं ॥५४॥ निब्भच्छियाउ ताओ, समयं मन्दोयरीए गन्तूणं । हणुयं साहेन्ति फुडं, समागयं रक्खसवइस्स ॥५५॥ अह मारुईण सीया, विन्नविया पारणं कुणसु एत्तो । संपुण्णा य पइन्ना, जा आसि कया तुमे पुव्वं ॥५६॥ अह निच्छिए य सिग्छ, सिबिराओ आणिओ वराहारो । हणुयकुलबालियाहि, ताव च्चिय उग्गओ सूरो ॥५७॥ सीयाए पवणपुत्तो, एत्तो अणुमन्निओ सह भडेहिं । जिमिओ य वराहारं, ताव मुहुत्ता गया तिण्णि ॥५८॥ सम्मज्जिओवलित्ता, हियए काऊण राघवं सीया । भुञ्जइ परमाहारं, नाणाविहरससमाउत्तं ॥५९॥ निव्वत्तभोयणविही, विनविया मारुईण जणयसुया । आरुहसु मज्झ खन्धे, नेमि तहिं जत्थ तुह दइओ ॥६०॥ सीया भणइ रुयन्ती, न य जुत्तं मज्झ ववसिउं एयं । परपुरिसअङ्गफरिसं, किं पुण खन्धम्मि आरुहणं? ॥६१॥ परपुरिसविलग्गा हं, मणसा वि न चेव तत्थ वच्चामि । मरणं व होउ इहई, नेही रामो व आगन्तुं ॥१२॥ जाव च्चिय दहवयणो, न कुणइ तुह इह उवद्दवं किंचि । ताव अविग्घेण लहुं, मारुइ ! वच्चाहि किक्किन्धि ॥६३॥ मह वयणेण भणेज्जसु, हणुव ! तुमं राघवं पणमिऊणं । साहिन्नाणेसु पुणो, इमेसु वयणेसु वीसत्थो ॥६४॥
पश्यामि तव कान्तं संग्रामे कतिपय दिवसैः । मम नाथेन विनिहतं रामेणाकृष्टधर्मेण ॥५२॥ श्रुत्वाऽकर्णसुखं वचनं मन्दोदरी ततो रुष्टा । युवतिसहस्रपरिमिताऽऽरब्धा प्रहन्तुं सीताम् ॥५३॥ दुर्वचनकरतलैर्यावच्च तामुद्यता तु हन्तुं ये । हनुम्नामध्ये स्थितस्तासामुत्तुङ्ग इव सरिताम् ।।५४॥ निर्भसितास्ताः समकं मन्दोदर्या गत्वा । हनुमन्तं कथयति स्फुटं समागतं राक्षसपतेः ॥५५॥ अथ मारुतिना सीता विज्ञापिता पारणं कुर्वितः । संपूर्णा च प्रतिज्ञा याऽऽसीत्कृता त्वया पूर्वम् ॥५६॥ अथ निश्चिते च शीघ्रं शिबिरादानीतो वराहारः । हनुमत्कुलबालिकाभिस्तावदेवोद्गतः सूर्यः।।५७॥ सीतया पवनपुत्र इतोऽनुमतः सहभटैः । जिमितश्च वराहारं तावन्मुहूतानि गतानि त्रिणि ॥५८॥ संमर्जितोपलिप्ता हृदये कृत्वा राघवं सीता । भुञ्जते परमाहारं नानाविधरससमायुक्तम् ॥५९॥ निर्वृत्तभोजनविधि विज्ञापिता मारुतिना जनकसुता । आरुह मम स्कन्धे नयामि यत्र तव दयितः ॥६०॥ सीता भणति रुदन्ती न च युक्तं मम व्यवसितुमेतत् । परपुरुषाङ्गस्पर्श किं पुनः स्कन्धमारोहणम् ॥६१॥ परपुरुषविलग्नाऽहं मनसाऽपि नैव तत्र व्रजामि । मरणं वा भवत्वत्र नेष्यति रामो वाऽऽगत्य ॥६२॥ यावदेव दशवदनो न करोति तवेहोपद्रवं किञ्चितम् । तावदविघ्नेन लघु मारुते ! गच्छ किष्किन्धिम् ॥६३॥ मम वचनेन भण हनुमान् ! त्वं राघवं प्रणम्य । सन्निधानैः पुनरिमै र्वचनै विश्वस्तः ॥६॥
१. सीयं-प्रत्य०।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org