________________
हवलङ्कानिग्गमणपव्वं - ५३ / १२-३७
४१३
कह तुज्झ तेण समयं, परिणाई तक्खणेण उप्पन्नो ? । लऊण जलनिही, कह कारणवज्जिओ आओ ? ॥ २५ ॥ एयं कहेहि सुन्दर, सवित्थरं सच्चसाविओ तुहयं । इच्छामि अहं सोउं, मा विक्खेवं कुणसु एत्तो ॥२६॥ भइ ओ हणुमन्तो, सामिणि ! निसुणेहि अत्थ आरण्णे । लच्छीहरेण गहिओ, रविहासो असिवरो तो ॥२७॥ तं लक्खणेण वहियं, चन्दणहा पेच्छिऊण निययसुयं । रोसेइ दइययं सा, देइ य वत्तं दहमुहस्स ॥२८॥ जाव य रक्खसणाहो, आगच्छ ताव दूसणो पत्तो । संगामसमावन्नो, जुज्झइ लच्छीहरेण समं ॥ २९॥ ताव य लङ्काहिवई, तुरिओ य समागओ तमुद्देसं । नवरं दट्ठूण तुमं, पत्तो आयल्लयं परमं ॥३०॥ मुसहरवं सो, सुणिऊणं जाव राहवो पत्तो । वच्चइ संगाममुहं, ताव तुमं अवहिया तेणं ॥३१॥ दिट्ठो य लक्खणेणं, सिग्घं संपेसिओ तुह सयासं । पडियागओ न पेच्छइ, ताहे ओमुच्छिओ रामो ॥३२॥ आसत्थो तुज्झ कए, परिहिण्डन्तो य पेच्छइ जडागी । पञ्चनमोक्कारमिणं, देइ मरन्तस्स पउमाभो ॥३३॥ लच्छीहरो वि एत्तो, हन्तुं खरदूसणं तमुद्देसं । संपत्थिओ य पेच्छइ, 'तुमए रहियं पउमनाहं ॥३४॥ सुग्गीवेण समाणं, समागओ आगओ य किक्विन्धि । मारेइ साहसगई, रामो कइरूवदेहधरं ॥३५॥ तस्सुवयारस्स फुडं, वत्ताए रयणकेसिसिट्ठाए । पडिउवयारनिमित्तं, गुरूहि संपेसिओ अहयं ॥ ३६ ॥ पीए रक्खसिन्दं, मोमि तुमं न चेव कलहेणं । अवसेण कज्जसिद्धी, हवइ नयं ववहरन्ताणं ॥३७॥
कथं तव तेन समकं परिज्ञानं तत्क्षणेनोत्पन्नम् । लङ्घयित्वा जलनिधिं कथं कारणवर्जित आगतः ॥२५॥ एवं कथय सुन्दर ! सविस्तरं सत्यश्रावकस्त्वम् । इच्छाम्यहं श्रोतुं मा विक्षेपं कुर्वितः ॥२६॥ भणति ततो हनुमान्स्वामिनि ! निश्रुणु तत्रारण्ये । लक्ष्मीधरेण गृहीतो रविहासोऽसिवर इतः ॥२७॥ तं लक्ष्मणेन हतं चन्द्रनखा दृष्ट्वा निजसुतम् । रुष्यति दयितं सा ददाति च वृत्तं दशमुखाय ॥२८॥ यावच्च राक्षसनाथ आगच्छति तावद्दुषणः प्राप्तः । संग्रामसमापन्नो युध्यति लक्ष्मीधरेण समम् ॥२९॥ तावच्च लङ्काधिपतिस्त्वरितश्च समागतस्तमुद्देशम् । नवरं दृष्ट्वा त्वां प्राप्त आतुरतां परमाम् ||३०|| मुञ्चति सिंहरवं स श्रुत्वा यावद्राघवः प्राप्तः । व्रजति संग्राममुखं तावत्त्वमपहृता तेन ॥३१॥ दृष्टश्च लक्ष्मणेन शीघ्रं संप्रेषितस्तव सकाशम् । प्रत्यागतो न पश्यति तदाऽवमूच्छितो रामः ॥३२॥ आश्वस्तस्तव कृते परिहिण्डमाणश्च पश्यति जटायुम् । पञ्चनमस्कारस्मै ददाति म्रियमाणाय पद्मनाभः ||३३|| लक्ष्मीधरोऽपीप्तो हत्वा खरदूषणं तमुद्देशम्। संप्रस्थितश्च पश्यति त्वया रहितं पद्मनाभम् ॥३४॥ सुग्रीवेण समानं समागत आगतश्च किष्किन्धम् । मारयति साहसगतिं रामः कपिरुपदेहधरम् ॥३५॥ तस्योपकारस्य स्फुटं वार्तया रत्नकेशिशिष्टया । प्रत्युपकारनिमित्तं गुरुभिः संप्रेषितोऽहम् ॥३६॥ प्रीत्या राक्षसेन्द्रान्मोचयामिनत्वां नैव कलहेन । अवशेन कार्यसिद्धिर्भवति नयं व्यवहृताम् ||३७||
I
१. जलनिर्हि-प्रत्य० । २. जडागि प्रत्य० । ३. तुमे विमुक्कं पउमनाहं - मु० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org