________________
४१०
पउमचरियं तत्तो गयणुद्देसे, विज्जाए थम्भिया घणाईया । नयरं च कयं विउलं, सुरपुरिसिसं मणभिरामं ॥२४॥ वसिऊण तत्थ रत्ति, बलेण समयं पहायसमयम्मि । पवणतणओ पयट्टो, तं लङ्कासुन्दरी भणइ ॥२५॥ सुण सुन्दरि ! संखेवं, सीया रामस्स अवहिया रण्णे। संपेसिओ य सिग्धं, निययपुरं रक्खसिन्दाणं ॥२६॥ सुग्गीवस्स किसोयरि!, पउमेण कए तओ य उवयारे। पडिउवयारनिमित्ते, एत्तो वच्चामि लङ्का हं ॥२७॥ कहिऊण य तं सव्वं, तीए समं पत्थिओ पवणपुत्तो। चण्डाणिलसरिसजवो, तिकूडसिहरामहो सिग्धं ॥२८॥
एवं इमं तु पेच्छह कम्मविचित्तयाए, सयलजसं उवेइ पियसंगमभत्ताए। लङ्कासुन्दरीए हणुवस्स विरोहाए, ववहरियं सिणेहविमलविचित्ताए ॥२९॥ ॥ इय पउमचरिए हणुवकन्नालाभलङ्काविहाणं नाम बावन्नं पव्वं समत्तं ॥
ततो गगनोद्देशे विद्यया स्तम्भिता घनादिकाः । नगरं च कृतं विपुलं सुरपुरुषसदृशं मनोभिरामम् ॥२४॥ उषित्वा तत्र रात्रिं बलेन समकं प्रभातसमये । पवनतनयः प्रवृत्तस्तां लङ्कासुन्दरी भणति ॥२५॥ श्रुणु सुन्दरि ! संक्षेपं सीता रामस्यापहृताऽऽरण्ये । संप्रेषितश्चशीघ्रं निजपुरं राक्षनरेन्द्राणाम् ॥२६॥ सुग्रीवस्य कृशोदरि ! पद्मेन कृते ततश्चोपकारे । प्रत्युपकारनिमित्तमितो गच्छामि लड्कामहम् ॥२७॥ कथयित्वा च तत्सर्वं तस्या समं प्रस्थितः पवनपुत्रः । चण्डानिलसदृशजवस्त्रिकूटशिखराभिमुखः शीघ्रम् ॥२८॥ एवमिदं तु पश्यत कर्मविचित्रताया सकलयश उपैति प्रियसंगमभक्तायाः । लकासुन्दर्या हनुमतो विरोधाया व्यवहृतं स्नेहविमलरतिविचित्रतायाः ॥२९॥
॥इति पद्मचरित्रे हनुमत्कन्यालाभलड्काविधानं नाम द्विपञ्चाशत्तमं पर्वं समाप्तम् ॥
१. लङ्कासुन्दरि-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
