________________
४०४
पउमचरियं सर-झसर-सत्ति-तोमर, महिन्दराया वि मुञ्चई रुट्ठो । हणुओ वि ते महप्पा, आउहनिवहे निवारेड् ॥१२॥ मायासहस्सकलयं, काऊण य दारुणं महाजुझं । गरुडेण विसहरो इव, तेण महिन्दो रणे गहिओ ॥१३॥ गहियस्स पवणपुत्तो, पडिओ मायामहस्स चलणेसु । भणइ य जं दुच्चरियं, तं मज्झ गुरू खमेज्जासु ॥१४॥ नाऊण य पडिभणिओ, वच्छय! साहुत्ति साहु बलविरियं । जाएण तुमे पुत्तय!, निययकुलं भूसियं सयलं ॥१५॥ तं खामिऊण हणुओ, निययं मायामहं परिकहेइ । सव्वं पउमागमणं, अप्पणयं गमणकज्जं च ॥१६॥ अहयं लङ्का नयरी, अज्जय ! वच्चामि तुरियकज्जेणं । तं पुण किक्किन्धिपुरं, गच्छसु रामस्स पासम्मि ॥१७॥ एव भणिऊण तो सो, उप्पइओ नहयलं पवणपुत्तो। लङ्काहिमुहो वच्चइ, इन्दो अमरावई चेव ॥१८॥ गन्तुं महिन्दकेऊ, सुएण समयं पसन्नकित्तीणं । पूएइ रामदेवं, बहुभडपरिवारिओ पयओ ॥१९॥ मायावित्तेहि समं, जाओ च्चिय अञ्जणाए संजोगो। पडुपडहतूरपउरो, तत्थेव कओ महाणन्दो ॥२०॥ दट्टण आगयं ते, तत्थ महिन्दं विराहियाईया । सुहडा परितुट्ठमणा, पुणो पसंसन्ति पउमाभं ॥२१॥
धम्मेण पुव्वस्सुकएण उत्तमा, सोक्खालया सव्वजणस्स वल्लहा ।
पावन्ति तुझं विमलं जसं नरा, तम्हा सया होह सुसंजमुज्जया ॥२२॥
॥ इय पउमचरिए महिन्ददुहियासमागमविहाणं नाम पन्नासइमं पव्वं समत्तं ॥ शर-झसर-शक्ति-तोमर महिन्द्रराजाऽपि मुञ्चति रुष्टः । हनुमानपि तान्महात्माऽऽयुधनिवहान्निवारयति ॥१२॥ मायासहस्रकलितं कृत्वा च दारुणं महायुद्धम् । गरुडेन विषधर इव तेन महेन्द्रो रणे गृहीतः ॥१३|| गृहीतस्य पवनपुत्रः पतितो मातामहस्य चरणयोः । भणति च यद् दुश्चरितं तन्मम गुरो ! क्षमध्वम् ॥१४॥ ज्ञात्वा च प्रतिभणितो वत्स ! साध्विति साधु बलवीर्यम् । जातेन त्वया पुत्र ! निजकुलं भूषितं सकलम् ॥१५॥ तं क्षमयित्वा हनुमन्निजकं मातामहं परिकथयति । सर्वं पद्मागमनमात्मानं गमनकार्यं च ॥१६॥ अहं लकानगरीमार्यक ITIमि त्वरितकार्येण । त्वं पुनः किष्किन्धिपुरं गच्छ रामस्य पार्श्वे ।।१७।। एवं भणित्वा तदा स उत्पतितो नभस्तलं पवनपुत्रः । लकाभिमुखो गच्छतीन्द्रोऽमरावतीमिव ॥१८॥ गत्वा महेन्द्रकेतुः सुतेन समकं प्रसन्नकीर्तिना । पूजयति रामदेवं बहुभटपरिवारितः प्रयतः ॥१९॥ मातापितृभिः समं जात एवाऽञ्जनायाः संयोगः । पटूपटहतूर्यप्रचूरस्तत्रैव कृतो महानन्दः ॥२०॥ दृष्ट्वाऽऽगतं ते तत्र महेन्द्रं विराधितादयः । सुभटाः परितुष्टमनसः पुन प्रशंसन्ति पद्मनाभम् ॥२१॥ धर्मेण पूर्वसुकृतेनोत्तमाः सुखालयाः सर्वजनस्य वल्लभाः। प्राप्नुवन्ति तुझं विमलं यशो नरास्तस्मात्सदा भवत सुसंयमोद्यताः ॥२२॥
॥इति पद्मचरिते महेन्द्रदुहितृसमागमविधानं नाम पञ्चाशतमं पर्वं समाप्तम्।
१. नयरिं-प्रत्य० ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org