________________
८३. भरह-केगईदिक्खापव्वं
तं मुणिवरसवणं, सुणिऊणं भरहमाइया सुहडा । बहवे संवेगपरा, दिक्खाभिमुहा तओ जाया ॥१॥ एयन्तरंमि भरहो, समुट्ठिओ कुण्डलुज्जलकवोलो । आबद्धञ्जलिमउलो, पणमइ साहुं विगय मोहो ॥२॥ संसारभउव्विग्गो, भरहो तं मुणिवरं भणइ एत्तो । बहुजोणिसहस्साइं, नाह ! भमन्तो य खिन्नो हं ॥३॥ मरणतरङ्गुग्गाए, संसारनईए वुज्झमाणस्स । दिक्खाकरेण साहव !, हत्थालम्बं पयच्छाहि ॥४॥ अणुमन्निओ गुरूणं, भरहो मोत्तूण तत्थऽलंकारं । निस्सेसस ङ्गरहिओ, लुञ्चइ धीरो निययकेसे ॥५॥ वय - नियम - सील-संजम - गुणायरो दिक्खिओ भरहसामी । जाओ महामुणी सो, रायसहस्सेण अहिएणं ॥ ६ ॥ साहु ति साहु देवा, जंपन्ता संतयं कुसुमवासं । मुञ्चन्ति नहयलत्था, संथुणमाणा भरहसाहुं ॥७॥ अन्ने सवयधम्मं, संवेगपरा लएन्ति नरवसभा । एयन्तरंमि भरहं, पव्वइयं केगई सोउं ॥ ८ ॥ मुच्छागया विद्धा, पुत्तविओयम्मि दुक्खिया कलुणं । धेणु व्व वच्छरहिया, कुणइ पलावं पयलियंसू ॥९ ॥ सव्वन्तेउरसहिया, रुयमाणी केगई महादेवी । महुरवयणेहि एत्तो, संथविया राम केसीहिं ॥१०॥ अहसा उत्तमनारी, पडिबुद्धा तिव्वजायसंवेगा । निन्दइ निययसरीरं, बीभच्छं असुइदुग्गन्धं ॥११॥ नारीण सहि तिर्हि, पासे अज्जाए पुहइसच्चाए । पव्वइया दढभावा, सिद्धिपयं उत्तमं पत्ता ॥१२॥ एवं जणो तत्थ सुभावियप्पा, नाणावओवासनिओयचित्तो । जाओ महुच्छाहपरो समत्थो, धम्मं च निच्वं विमलं करेइ ॥ १३ ॥ ॥ इइ पउमचरिए भरह- केगईदिक्खाभिहाणं तेयासीइमं पव्वं समत्तं ॥
८३. भरतकैकयीदिक्षा पर्वम्
तन्मुनिवरस्य वचनं श्रुत्वा भरतादयः सुभटाः । बहवः संवेगपरा दिक्षाभिमुखास्ततो जाताः ॥१॥ एतदन्तरे भरतः समुत्थितः कुण्डलोज्वलकपोलः । आबद्धाञ्जलिमुकुलः प्रणमति साधुं विगतमोहः ॥२॥ संसारभयोद्विग्नो भरतस्तं मुनिवरं भणतीतः । बहुयोनिसहस्राणि नाथ ! भ्रमंश्च खिन्नोऽहम् ॥३॥ मरणतरङ्गोग्रायां संसारनद्यां निमज्जतः । दिक्षाकरेण साधव ! हस्तालम्बनं प्रयच्छत ॥४॥
1
अनुमतो गुरुणा भरतो मुक्त्वा तत्राऽलङ्कारम् । निःशेषसङ्गरहितो लुञ्चति धीरो निजकेशान् ॥५॥ व्रतनियमशीलसंयमगुणाकरो दिक्षितो भरतस्वामी । जातो महामुनिः स राजसहस्रेणाधिकेन ॥६॥ साध्विति साधु देवा जल्पन्तः सन्तः कुसुमवर्षम् । मुञ्चन्ति नभःस्थलस्थाः संस्तुयमाना भरतसाधुम् ॥७॥ अन्ये श्रावकधर्मं संवेगपरा लान्ति नरवृषभाः । एतदन्तरे भरतं प्रव्रजितं कैकयी श्रुत्वा ॥८॥ मूर्च्छागता विबुद्धा पुत्रवियोगे दुःखिता करुणम् । धेनुरिव वत्सरहिता करोति प्रलापं प्रगलिताश्रुः ॥९॥ सर्वान्तःपुर सहिता रुदन्ती कैकयी महादेवी । मधुरवचनैरित संस्थापिता रामकेशिभ्याम् ॥१०॥ अथ सोत्तमनारी प्रतिबुद्धा तीव्रजातसंवेगा । निन्दति निजशरीरं बिभत्समशुचिदुर्गन्धम् ॥११॥ नारीणां शतैस्त्रिभिः पार्श्व आर्यायाः पृथ्वीसत्यायाः । प्रव्रजिता दृढभावा सिद्धिपदमुत्तमं प्राप्ता ॥१२॥ एवं जनस्तत्र सुभावितात्मा नानाव्रतोपवासनियोगचित्तः । जातो महोत्साहपरः समर्थो धर्मं च नित्यं विमलं करोति ॥१३॥ ॥ इति पद्मचरिते भरत - कैकयी दिक्षाभिधानं त्रयोऽशीतितमं पर्वं समाप्तम् ॥
१. विगयय हो - प्रत्य० । २. ०ए बुड्डमाणस्स प्रत्य० । ३. ०सगंधरहिओ - प्रत्य० ।
पउम भा-३/२२
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org