________________
सुग्गीवक्खाणपव्वं - ४७/३९-५७
सव्वङ्गसुन्दरीओ, तेरस कन्नाउ वाणरवइस्स । गन्तूण पउमनाहं, भणन्ति अम्हं वरो तुहयं ॥५२॥ पढमा वि य चन्दाभा, अन्ना हिययावली हिययधम्मा । एत्तो अणुद्धरी पुण, सिरिकन्ता सुन्दरी चेव ॥५३॥ कन्नासुरमइनामा, हवइ मणोवाहिणी य चारुसिरी । मयणूसवा गुणवई, पउमावइ जिणमई चेव ॥५४॥ जोव्वणरूवधरीओ, इमाउ कन्नाउ पेच्छिउं पउमो । उक्कातडीसमाओ, मन्नइ सीयाविओयम्मि ॥५५॥ रामस्स सन्नियासे, तत्थ निविट्ठाउ ताउ कन्नाओ । मण नयणहारिणीओ, विणओणयवयणकमलाओ ॥५६॥ कन्ना जोव्वणधरण वि रामदेवो, ताणं च सो न य उवेइ मणाभिलासं । नेहेण पुव्वभवसंचियनिच्छिएणं, सीयं सया विमलतिव्वगुणं मुणेइ ॥५७॥ ॥ इय पउमचरिए सुग्गीवपहाणवक्खाणं नाम सत्तचत्ताल पव्वं समत्तं ॥
सवाड्ङ्गसुन्दर्यस्त्र्योदश कन्या वानराधिपस्य । गत्वा पद्मनाभं भणन्त्यिस्माकं वरस्त्वम् ॥५२॥ प्रथमाऽपि च चन्द्राभाऽन्या हृदयावली हृदयधर्मा । इतोऽनुद्धरी पुनः श्रीकान्ता सुन्दर्येव ॥५३॥ कन्यासुरमतिनामा भवति मनोवाहिनी च चारुश्रीः । मदनोत्सवा गुणवती पद्मावती जनमत्येव ॥ ५४॥ यौवनरुपधर्य इमाः कन्या दृष्टवा पद्म: । उल्कातडित्समा मन्यते सीतावियोगे ॥५५॥ रामस्य सन्निकाशे तत्र निविष्टास्ताः कन्याः । मनोनयनहारिण्यो विनयावनतवदनकमलाः ॥५६॥ कन्यानां यौवनधारीणामपि रामदेवस्तासां च स न चोपैति मनोऽभिलाषम् ॥ स्नेहेन पूर्वभवसंचित निश्चितेन सीतां सदा विमलतीव्रगुणां जानाति ॥५७॥ ॥ इति पद्मचरित्रे सुग्रीवप्रहाणव्याख्यानं नाम सप्तचत्वारिंशतमं पर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
३८९
www.jainelibrary.org
