________________
५३८
पउमचरियं होइ तुहं सत्तुहणो, चामरधारो भडा य सन्निहिया । बन्धव करेहि रज्जं, चिरकालं जाइओ सि मया ॥३८॥ जिणिऊण रक्खसवइं इहागओ दरिसणुस्सुओ तुझं ।अम्हेहि समं भोगे, भोत्तूणं पव्वइज्जासु ॥३९॥ एव भणन्तं पउमं, भरहो पडिभणइ ताव निसुणेहि । इच्छामि देव ! मोत्तुं, बहुदुक्खकरिं नरिन्दसिरिं ॥४०॥ एव भणियं सुणेउं, अंसुजलाउण्णलोयणा सुहडा । जंपन्ति विम्हियमणा, देव निसामेह वयणऽम्हं ॥४१॥ तायस्स कुणसु वयणं, पालसु लोयं सुहं अणुहवन्तो । पच्छा तुमं महाजस!, गिण्हेज्जसु जिणमए दिक्खं ॥४२॥ भणइ भरहो नरिन्दो, पिउवयणं पालियं जहावत्तं । परिवालिओ य लोगो, भोगविही माणिया सव्वा ॥४३॥ दिन्नं च महादाणं, साहुजणो तप्पिओ जहिच्छाए । ताएण ववसियं जं, कम्मं तमहं पि ववसामि ॥४४॥ अणुमन्नह मे सिग्धं, विग्धं मा कुणह जाइया तुब्भे । कज्जं सलाहणिज्जं, जह तह वि नरेण कायव्वं ॥४५॥ नन्दाइणो नरिन्दा, बहवो अणियत्तविसयपेम्मा य । बन्धवनेहविनडिया, कालेण अहोगई पत्ता ॥४६॥ जह इन्धणेण अग्गी, न य तिप्पइ सागरो नइसएसु । तह जीवो वि न तिप्पइ, महएसु वि कामभोगेसु ॥४७॥ एव भणिऊण भरहो, समुट्ठिओ आसणाउ वच्चन्तो । लच्छीहरेण रुद्धो, गरुयसिणेहं वहन्तेणं ॥४८॥ जाव य तस्सुवएस, देइ च्चिय लक्खणो इनिमित्तं । ताव य पउमाणाए, समागयाओ पणइणीओ ॥४९॥ एयन्तरम्मि सीया, तह य विसल्ला सुभा य भाणुमई । इन्दुमई रयणमई, लच्छी कन्ता गुणमई य ॥५०॥
भवति तव शत्रुघ्नश्चामरधरो भटाश्च संनिहिताः । बन्धवः कुरु राज्यं चिरकालं याचितोऽसि मया ॥३८॥ जित्वा राक्षसपतिमिहागतो दर्शनोत्सुकस्तव । अस्माभिः समं भोगान्भुक्त्वा प्रवर्जिष्यषि ॥३९॥ एवं भणन्तं पद्म भरतः प्रतिभणति तावन्निश्रुणु । इच्छामि देव ! मोक्तुं बहुदु:खकरी नरेन्द्रश्रीम् ॥४०॥ एवं भणितं श्रुत्वाऽश्रुजालापूर्णलोचनाः सुभटाः । जल्पन्ति विस्मितमनसो देव ! निश्रुणुत वचनमस्माकम् ।।४।। तातस्य कुरु वचनं पालय लोकं सुखमनुभवन् । पश्चात्वं महायशः ! ग्रहिष्यसि जिनमते दीक्षाम् ॥४२॥ भणति भरतो नरेन्द्र ! पितृवचनं पालितं यथावृत्तम् । परिपालितश्च लोको भोगविधयो मानिताः सर्वाः ॥४३॥ दत्तं च महादानं साधुजनस्तर्पितो यथेच्छया । तातेन व्यवसितं यत् कर्म तदहमपि व्यवसामि ॥४४॥ अनुमन्यत मां शीघ्रं विघ्नं मा कुरुत याचिता यूयम् । कार्यं श्लाघनीयं यथा तथापि नरेण कर्तव्यम् ॥४५॥ नन्दादयो नरेन्द्र ! बहवोऽनिर्वृत्तविषयप्रेमाणश्च । बन्धवस्नेहनटिता: कालेनाधोगति प्राप्ताः ॥४६॥ यथेन्धनेनाग्नि न च तृप्यति सागरो नदीशतैः । तथा जीवोऽपि न तृप्यति महद्भिरपि कामभोगैः ॥४७॥ एवं भणित्वा भरतः समुत्थित आसनाव्रजन् । लक्ष्मीधरेण रुद्धो गुरुकस्नेहं वहता ॥४८॥ यावच्च तस्मा उपदेशं ददात्येव लक्ष्मणो रतिनिमित्तम् । तावच्च पद्माज्ञया समागताः प्रणयिन्यः ॥४९।। एतदन्तरे सीता तथा च विशल्या शुभा च भानुमती । इन्दुमती रत्नमती लक्ष्मीः कान्ता गुणमती च ॥५०॥
१. करेह-प्रत्य० । २. निसामेहि-प्रत्य० । ३. सु वसुहं सु०-प्रत्य० । ४. ०यणं जं जहा य आणत्तं । परि०-प्रत्य० । ५. सिग्धं, मा कुणह विलंबणं महं तुब्भे-प्रत्य० । ६. ०यपिम्माओ-प्रत्य० । ०यपेम्माओ-प्रत्य० । ७. य तप्पइ जलनिही नइ०-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org