________________
४७४
पउमचरियं नयरीए भूसणं पिव, भवणालिसहस्समज्झयारत्थं । छज्जइ दसाणणहरं, तुङ्गं कइलाससिहरं व ॥२५॥ तस्स वि य समल्लीणं, तवणिज्जुज्जलविचित्तभित्तीयं । जिणसन्तिसामिभवणं, थम्भसहस्साउलं रम्मं ॥२६॥ उवसोहियं समन्ता, नाणाविहरयणकुसुमकयपूयं । विज्जाए साहणटे, पविसइ तं रावणो धीरो ॥२७॥ पडुपडहतूरबहुविह-रवेण संखोहियं व तेल्लोक्कं । ण्हवणाहिसेयवण्णय-रएण गयणं पि पिञ्जरियं ॥२८॥ बलिकम्म-गन्ध-धूवाइएहि पूया करेइ कुसुमेहिं । लङ्काहिवो महप्पा, विसुद्धगन्धेहि भावेणं ॥२९॥ सेयम्बरपरिहाणो, नियमत्थो कुण्डलुज्जलकवोलो । तिविहेण पणमिऊणं, उवविट्ठो कोट्टिमतलम्मि ॥३०॥ सन्तिजिणस्स अहिमुहो, धीरो होऊण अद्धपलियत । गहियक्खमालहत्थो, आढत्तो सुमरिउं विज्जं ॥३१॥ पुव्वं समप्पियभरा, एत्तो मन्दोयरी भणइ मन्ति । जमदण्डनद्गष्धेयं, देहि तुमं घोसणं नयरे ॥३२॥ अव्वो ! जहासमग्गो, लोगो तव-नियम-सीलसंजुत्तो । जिणवरपूयानिरओ, दयावरो होउ जीवाणं ॥३३॥ जो पुण कोहवसगओ, करेइ पावं इमेसु दियहेसु । सो होइ घाइयव्वो, जह वि पिया किं पुणं इयरो ? ॥३४॥ जमदण्डेण पुरजणो, भणिओ मन्दोयरीए वयणेणं । मा कुणउ कोइ पावं, एत्थ नरो दुव्विणीओ वि ॥३५॥
सोऊण मन्तिवयणं वि लोगो, जाओ जिणिन्दवरसासणभत्तिजुत्तो। सिद्धालयाण विमलाण ससिप्पहाणं, पूयानिओयकरणेसु सया पसत्तो ॥३६॥
॥ इय पउमचरिए फग्गुणट्ठाहियामहलोगनियमकरणं नाम छासटुं पव्वं समत्तं ॥ नगर्या भूषणमिव भवनालिसहस्रमध्यस्थम् । राजते दशाननगृहंतुड्गं कैलाशशिखरमिव ॥२५॥ तस्यापि च समालीनं तपनीयोज्वलविचित्रभित्तिकम् । जिनशान्तिस्वामिभवनं स्तम्भसहस्राकूलं रम्यम् ॥२६॥ उपशोभितं समन्तान्नानाविधरत्नकुसुमकृतपूजम् । विद्यायाः साधनार्थ प्रविशति तं रावणो धीरः ॥२७॥ पटुपटहतूर्यबहुविधरवेण संक्षुब्धमिव त्रैलोक्यम् । स्नपनाभिषेकवर्णकरजसा गगनमपि पिञ्जरितम् ।।२८।। बलिकर्मगन्धधुपादिभिः पूजां करोति कुसुमैः । लङ्काधिपो महात्मा विशुद्धगन्धै र्भावेन ॥२९॥ श्वेताम्बरपरिधानो नियमस्थः कुण्डलोज्वलकपोलः । त्रिविधेन प्रणम्योपविष्ट: कुट्टिमतले ॥३०॥ शान्तिजिनस्याभिमुखो धीरो भूत्वाऽर्धपर्यकम् । गृहीताक्षमालहस्त आरब्धः स्मर्तुं विद्याम् ॥३१॥ पूर्वं समर्पितभारेतो मन्दोदरी भणति मन्त्रिम् । यमदण्डनामधेयं देहि त्वं घोषणां नगरे ॥३२॥ अहो ! यथा समग्रो लोकस्तपोनियमशीलंसंयुक्तः । जिनवरपूजानिरतो दयापरो भवतु जीवानाम् ॥३३॥ यः पुनः क्रोधवशगतः करोति पापमेतेषु दिवसेषु । स भवति घातितव्यो यद्यपि पिता किं पुनरितरः ॥३४॥ यमदण्डेन पुर्जनो भणितो मन्दोदर्या र्वचनेन । मा करोतु कोऽपि पापमत्र नरो दुर्विनीतोऽपि ॥३५॥
श्रुत्वा मन्त्रिवचनमपि लोको जातो जिनेन्द्रवरशासनभक्तियुक्तः। .
सिद्धालयानां विमलानां शशिप्रभाणां पूजानियोगकरणेषु सदा प्रसक्तः ॥३६॥ ॥इति पद्मचरिते फाल्गुनाष्टाह्निकामहोलोकनियमकरणं नाम षट्षष्टितमं पर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org