________________
राम-लक्खण-धणुरयणलाभविहाणं - २८ / १-२५
भामण्डलेण दिट्ठो, तुरियं अब्भुट्ठिओ पणमिऊणं । दिन्नासणोवविट्टो, भणिओ य मुणी ! निसामेहि ॥१३॥ केण वि उज्जाणहरे, आलिहिया बालिया मणभिरामा । जइ जाणसि भूयत्थं, साहसु कस्सेरिसा धूया ? ॥१४॥ जं एव पुच्छिओ सो, भणइ तओ नारओ पसंसन्तो । अत्थि मिहिलाए राया, जणओ सो कन्दकेउसुओ ॥१५॥ तस्स महिला विदेहा, तीए दुहिया इमा पवरकन्ना । जोव्वणगुणाणुरूवा, सीया नामेण विक्खाया ॥१६॥ अहवा किं परितुट्ठो, पडिरूवं पेच्छिऊण आलेक्खे ? । जे तीए विब्भमगुणा, ते च्चिय को वण्णिउं तरइ ? ॥१७॥ एवं कहिऊण गओ, जहिच्छियं नारओ अइतुरन्तो । भामण्डलो वि दिय हा, वम्महसरसल्लिओ गमइ ॥१८॥ जड़ तं कन्नारयणं, न लहामि कईवएहि दिवसेहिं । तो न य जीवामि फुडं, मयणभयङ्गेण दट्ठो हं ॥ १९॥ सीयारूवविणडियं, पुत्तं नाऊण तत्थ चन्दगई । भामण्डलस्स पासं, समयं कन्ताए संपत्तो ॥२०॥ भाइ तओ चन्दगई, पुत्तय ! मा एव दुक्खिओ होहि । कन्ना वरेमि गन्तुं, जा तुज्झ अवट्ठिया हियए ॥२१॥ संथाविऊण पुत्तं, चन्दगई, भाइ अत्तणो महिलं । विज्जाहर- मणुयाणं, कह संबन्धो इमो होइ ॥ २२ ॥ भूमीगोयरनिलयं, अम्हं न हि जुज्जए तहि गन्तुं । अहवा तेण न दिन्ना, का वयणसिरी तया अम्हं ? ॥२३॥ तम्हा अकालहीणं, कंचि उवायं करेमि भद्दे ! हं । कन्नाए तीए पियरं, एत्थेव ठिओ समाणेमि ॥२४॥ चवलगइनामधेयं, सद्दावेऊण तस्स एयन्ते । सव्वं कहेइ राया, भामण्डलदुक्खमाईयं ॥२५॥
भामण्डलेन दृष्टस्त्वरितमभ्युत्थितः प्रणम्य । दत्तासनोपविष्टो भणितश्च मुने ! निशामय ॥१३॥ केनाप्युद्यानगृह आलिखिता बालिका मनोभिरामा । यदि जानासि भूतार्थं कथय कस्येदृशा दुहिता ? ||१४|| यदेवं पृष्टः स भणति ततो नारदः प्रशंसन् । अस्ति मिथिलायां राजा जनकः स इन्द्रकेतुसूतः ॥१५॥ तस्य महिला विदेहा तस्या दुहितेमा प्रवरकन्या । यौवनगुणानुरूपा सीता नाम्ना विख्याता ॥१६॥ अथवा किं परितुष्टः प्रतिरुपं प्रेक्ष्यालेखे ? | ये तस्या विभ्रमगुणास्ते एव को वर्णयितुं तीर्यते ? ॥१७॥ एवं कथयित्वा गतो यथेच्छं नारदोऽतित्वरमाण: । भामण्डलोऽपि दिवसान् कामशरशल्यितो गमयति ॥१८॥ यदि तं कन्यारत्नं न लभे कतिपयै दिवसैः । तदा न च जीवामि स्फुटं मदनभुजङ्गेन दृष्टोऽहम् ॥१९॥ सीतारूपविनटितं पुत्रं ज्ञात्वा तत्र चन्द्रगतिः । भामण्डलस्य पार्श्वं समकं कान्तया संप्राप्तः ||२०|| भणति ततश्चन्द्रगति पुत्र ! मैवं दुःखितो भव । कन्यां वरयामि गत्वा या तवावस्थिता हृदये ॥२१॥ संस्थाप्य पुत्रं चन्द्रगति र्भणत्यात्मनो महिलाम् । विद्याधर - मनुष्याणां कथं सम्बन्धोऽयं भवति ॥२२॥ भूमिगोचरनिलयमस्माकं नहि युज्यते तत्र गन्तुम् । अथवा तेन न दत्ता का वचनश्रीस्तदा ऽस्माकम् ॥२३॥ तस्मादकालहीन किंचिदुपायं करोमि भद्रे ! अहम् । कन्यायास्तस्याः पितरमत्रैव स्थितः समानयामि ||२४|| चपलगति र्नामधेयं शब्दाय्य तस्यैकान्ते । सर्वं कथयति राजा भामण्डलदुःखादिकम् ॥२५॥
१. दियहे प्रत्य० ।
पउम भा-२/१०
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
२६५
www.jainelibrary.org