________________
सीया-भामण्डलुप्पत्तिविहाणं - २६/७७-१०३
एवं परिदेवन्ती, जणओ परिसंथवेइ वइदेहिं । मा रोयसु अणुदियहं, पुव्वकयं पावई जीवो ॥९२॥ छड्डुसु सोगसमूहं, लेहं पेसेमि दसरहनिवस्स । सो हं च बालयं तं, अज्जपभूई गवेसामो ॥ ९३ ॥ संथाविऊण कन्तं, अणरण्णसुयस्स पेसिओ लेहो । तं सोऊण दसरहो, बालस्स गवेसणं कुणइ ॥९४॥ सिग्घं चारियपुरिसा, जणएण विसज्जिया समन्तेण । बालं गवेसिऊणं, निययपुरिं आगया सव्वे ॥९५॥ साहन्ति कयपणामा, सामि ! न दिट्ठो महिं भमन्तेहिं । केण वि गयणेण हिओ, सामिय ! दिव्वेण पुरिसेणं ॥ ९६ ॥ दुसहं हवइ समक्खं, दुक्खं चिय उब्भवे जणवयस्स । गयवेयणं तु पच्छा, जणम्मि एसा सुई भमइ ॥९७॥ सीता
एवं अणुक्कमेणं, जोव्वण-लायण्ण-कन्तिपडिपुण्णा । सोयस्स मोयणट्टं, नज्जइ संवड्डिया सोया ॥ ९८ ॥ वरकमलपत्तनयणा, कोमुइरयणियरसरिसमुहसोहा । कुन्ददलसरिसदसणा, दाडिमफुल्लाहरच्छाया ॥९९॥ कोमलबाहालइया, रत्तासोउज्जलाभकरजुयला । करयलसुगेज्झमज्झा, वित्थिण्णनियम्बकरभोरू ॥१००॥ रत्तुप्पलसमचलणा, नहमणिविच्छुरियरकिरिणसंघाया । ओहासिउं व नज्जइ, स्यणियरं चेव कन्तीए ॥१०१॥ एरिसरूवावयवा, लक्खणसंपुण्णजोव्वणगुणोहा । जणएण पसन्नेणं, रामस्स निवेइया सीया ॥१०२॥
सुरवरमहिला वा रूव- लावण्णजुत्ता, रमइ परिमिया सा सत्तकन्नासतेहिं । जणयनरवरिन्दो रामदेवस्स भज्जं, विमलगुणसरंतो तं निरूवेइ सीयं ॥१०३॥
॥ इय पउमचरिए सीया-भामण्डलउप्पत्तिविहाणो नाम छव्वीसइमो उद्देसओ समत्तो ॥
एवं परिदेवन्तीं जनकः परिसंस्थापयति वैदेहीम् । मा रोदीरनुदिवसं पूर्वकृतं प्राप्नोति जीवः ॥९२॥ मुञ्च शोकसमूहं लेखं प्रेषयामि दशरथनृपस्य । सोऽहं च बालकं तमद्यप्रभृति गवेषयामि ॥९३॥ संस्थाप्य कान्तामनरण्यसुतस्य प्रेषितो लेखः । तच्छ्रुत्वा दशरथो बालस्य गवेषणां करोति ॥९४॥ शीघ्रं चरपुरुषा जनकेन विसर्जिताः समन्ततः । बालं गवेषयित्वा निजपुरिमागताः सर्वे ॥९५॥ कथयन्ति कृतप्रणामाः स्वामिन्न दृष्टो महीं भ्रमद्भिः । केनाऽपि गगनेन हृतः स्वामिन्! दिव्येन पुरुषेण ॥ ९६ ॥ दुःसहं भवति समक्षं दुःखमेवोद्भवं जनपदस्य । गतवेदनं तु पश्चाज्जने एषा श्रुतिभ्रमति ॥९७॥ सीता
-
एवमनुक्रमेण यौवनलावण्यकान्ति परिपूर्णा । शोकस्य मोचनार्थं ज्ञायते संवर्धिता सीता ॥ ९८ ॥ वरकमलपत्रनयना कौमुदीरजनिकरसदृशमुखशोभा । कुन्ददलसदृशदशना दाडिमपुष्पाधरच्छाया ॥९९॥ कोमलबाहालतिका, रक्ताशोकोज्वलाभकरयुगला । करतलसुग्राह्यमध्या विस्तीर्णनितम्बकरभोरूः ॥१००॥ रक्तोत्पलसमचरणा नभोमणि विच्छूरितकिरणसंघाता । अवभाषितुमिव ज्ञायते रजनिकरमिव कान्त्या ॥१०१॥ एतादृशरूपावयवा लक्षणसंपूर्णयौवनगुणौघा । जनकेन प्रसन्नेन रामस्य निवेदिता सीता ॥१०२॥
सुरवरमहिलेव रुपलावण्ययुक्ता रमते परिमिता सा सप्तकन्याशतैः । जनकनरवरेन्द्रो रामदेवस्य भार्यां विमलगुणस्मरंस्तां निरुपयति सीताम् ॥१०३॥ ॥ इति पद्मचरित्रे सीताभामण्डलोत्पत्तिविधानो नाम षड्विंशतितम उद्देशः समाप्तः ॥
Jain Education International
२५९
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org