________________
२४८
पउमचरियं एव भणियाए सिग्धं, उसियधयदण्डमण्डणाडोवो । तह वाहिओ रहवरो, जह खुहियं रिउबलं सयलं ॥२५॥ जुज्झन्तेण रणमुहे, सरेहि परिहत्थदच्छमुक्केहिं । भग्गा नासन्ति भडा, अन्नन्नं चेव लङ्घन्ता ॥२६॥ हेमप्पभेण सव्वे, निययभडा चोइया पडिणियत्ता । मुञ्चन्ता सरनिवहं, आवडिया दसरहं समरे ॥२७॥ हत्थीसु रहवरेसु य, तुरङ्गजोहेसु वेढिओ समरे । जुज्झइ अविसण्णमणो, मुञ्चन्तो आउहसयाई ॥२८॥ चउसु वि दिसासु सिग्धं, भमइ च्चिय दसरहो रहारूढो । गयवर-तुरङ्ग-जोहे, घायन्तो सत्थपहरेहि ॥२९॥ दय॒ण भउव्विग्गं, सेन्नं हेमप्पभो नरवरिन्दो । पुरओ अवट्ठिओ दसरहस्स परिबद्धतोणीरो ॥३०॥ छिन्नकवया-ऽऽयवत्तो, सरेहि हेमप्पहो कओ विरहो । सिग्धं रणमज्झाओ, सेन्नेण समं समोसरड् ॥३१॥ हेमप्पभम्मि भग्गे, बन्दिजणाइण्णघुटुजयसद्दो । कन्नाए समं नयरं, पविसरइ रहेण वीसत्थो ॥३२॥ तो सो पाणिग्गहणं, करेइ विहिणा जणेण परिकिण्णो । कोउयमङ्गलनिलए, परिणीओ दसरहो राया ॥३३॥ परमविभूईए तओ, महिला घेत्तूण सयलपरिवारो । पडियागओ विणीयं, अणरण्णसुओ पहियकित्ती ॥३४॥ मन्ति-भड-पुरजणेणं, ठविओ पुण दसरहो महारज्जे । भुञ्जइ भोगसमिद्धि, सग्गे वाऽऽखण्डलो मुइओ ॥३५॥ संपत्थिओ य महिलं, जणओ वि ससंभमो दढधिईओ। पुणरवि रज्जाणन्दं, परितुट्ठो कुणइ सविसेसं ॥३६॥ अह केगई कयाई, भणियाअणरणपत्थिवसुएणं । भद्दे ! मणस्स इटुं, जं मग्गसि तं पणामेमि ॥३७॥ एवं भणितया शीघ्रमोच्छ्रितध्वजदण्डमण्डनाटोपः । तथा वाहितो रथवरो यथा क्षुभितं रिपुबलं सकलम् ॥२५॥ युध्यमानेन रणमुखे शरैः परिपूर्णदक्षमुक्तैः । भग्ना नश्यन्ति भटा अन्योन्यमेव लवन्तः ॥२६॥ हेमप्रभेण सर्वे निजभटाश्चोदिताः प्रतिनिवृत्ताः । मुञ्चन्तः शरनिवहमापतिता दशरथं समरे ॥२७॥ हस्तिभी रथवरैश्च तुरङ्गयो? र्वेष्टितः समरे। युध्यत्यविषण्णमना मुञ्चन्नायुधशतानि ॥२८॥ चतुर्ध्वपि दिक्षु शीघ्रं भ्रमत्येव दशरथो रथारुढः । गजवर-तुरङ्ग-योधान्घातयन्शस्त्रप्रहारैः ॥२९॥ दृष्ट्वा भयोद्विग्नं सैन्यं हेमप्रभो नरवरेन्द्रः । पुरतोऽवस्थितो दशरथस्य परिबद्धतूणीरः ॥३०॥ छिनकवचाऽऽतपत्रः शरैर्हेमप्रभः कृतो विरथः । शीघ्रं रणमध्यात्सैन्येन समं समपसरति ॥३१॥ हेमप्रभे भग्ने बन्दिजनाकीर्णधृष्टजयशब्दः । कन्यया समं नगरं प्रविशति रथेन विश्वस्तः ॥३२॥ ततः स पाणिग्रहणं करोति विधिना जनेन परिकीर्णः । कौतुकमङ्गलनिलये परिणीतो दशरथो राजा ॥३३॥ परमविभूत्या ततो महिलां गृहीत्वा सकलपरिवारः । प्रत्यागतो विनीतामनरण्यसुतः प्रथितकीर्तिः ॥३४॥ मन्त्रि-भट-पुरजनेन स्थापितः पुन र्दशरथो महाराज्ये । भुनक्ति भोगसमृद्धिं स्वर्ग इवाऽऽखण्डलो मुदितः ॥३५॥ संप्रस्थितश्च मिथिलां जनकोऽपि ससंभ्रमो दृढधृतिः । पुनरपि राज्यानन्दं परितुष्टः करोति सविशेषम् ॥३६।। अथ कैकेयी कदाचिद्भणिताऽनरण्यपार्थिव सुतेन । भद्रे ! मनस इष्टं यन्मार्गयसि तदर्पयामि ॥३७॥
१. महिलं-प्रत्य० । २. मिथिलानगरीम् ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org