________________
२३८
अह सो सुकोसलमुणी, वग्घी दद्धुं वहुज्जयमईयं । ताहे वोसिरियतणू, सुक्कज्झाणं समारुहइ ॥३९॥ दाढाकरालवयणा, उप्पइऊणं नहं चलसहावा । पडिया सुकोसलोवरि, विज्जू इव दारुणा वग्घी ॥४०॥ पाडेऊण महियले, मंसं अहिलसइ अत्तणो वयणे । मोडेइ अट्ठियाई, तोडेइ य ण्हारुसंघाए ॥ ४१ ॥ इयपेच्छ संसारे, सेणिय ! मोहस्स विलिसियं एयं । जणणी खायइ मंसं, जत्थ सुइट्ठस्स पुत्तस्स ॥४२॥ खज्जन्तस्स भगवओ, सुक्कज्झाणावगाहियमणस्स । समणस्स जीवियन्ते, केवलनाणं समुप्पन्नं ॥४३॥ एवं सहदेवीए, कोसलअङ्गाइँ खायमाणीए । जायं जाईसरणं, पुत्तयदन्ताइँ दवणं ॥४४॥
सा पच्छायावेणं, तिण्णि य दिवसाइँ अणसणं काउं । उवन्ना दियलोए, वग्घी मरिऊण सोहम्मे ॥४५॥ देवा चउप्पगारा, समागया मुणिवरस्स कुव्वन्ति । निव्वाणगमणमहिमं, नाणाविहगन्धकुसुमेहिं ॥४६॥ कित्तिरस्स वित्तो, समुग्गयं केवलं जगपगासं । महिमकराण य एक्का, जत्ता जाया सुरवराणं ॥४७॥ महिमं काऊण तओ, पणमिय सव्वायरेण तिक्खुत्तं । देवा चउप्पगारा, निययट्ठाणाइँ संपत्ता ॥४८॥ एवं जो सुइ नरो, भावेण सुकोसलस्स निव्वाणं । सो उवसग्गविमुक्को, लभइ य पुण्णफलं विउलं ॥४९॥ हिरण्यगर्भः
देवी विचित्तमाला, संपुण्णे तत्थ कालसमयम्मि । पुत्तं चेव पसूया, हिरण्णगब्धं त्ति नामेणं ॥५०॥
अथ स सुकोशलमुनि र्व्याघ्रीं दृष्ट्वा वधोद्यतमतिम् । तदा व्युत्सर्जिततनुः शुक्लध्यानं समारोहति ॥३९॥ दंष्ट्राकरालवदनोत्पत्य नभश्चलत्स्वभावा । पतिता सुकोशलस्योपरि विद्युदिव दारुणा व्याघ्री ||४०|| पातयित्वा महीतले मांसमभिलषत्यात्मनो वदने । मोटयत्यस्थिनि त्रोटयति च स्नायुसंघातान् ॥४१॥ इदं पश्य संसारे श्रेणिक ! मोहस्य विलसितमेतत् । जननी खादति मांसं यत्र स्वेष्टस्य पुत्रस्य ॥४२॥ खाद्यमानस्य भगवतः शुक्लध्यानावगाहितमनसः । श्रमणस्य जीवितान्ते केवलज्ञानं समुत्पन्नम् ॥४३॥ एवं सहदेव्या कोशलाङ्गानि खादन्त्या जातं जातिस्मरणं पुत्रदन्तानि दृष्ट्वा ॥ ४४ ॥ सा पश्चात्तापेन त्रिश्च च दिवसाननशनं कृत्वा । उत्पन्ना देवलोके व्याघ्री मृत्वा सौधर्मे ॥४५॥ देवाश्चतुष्प्रकाराः समागता मुनिवरस्य कुर्वन्ति । निर्वाणगमनमहिमां नानाविधगन्धकुसुमैः ॥ ४६ ॥ कीर्तिधरस्यापीतः समुद्गतं केवलं जगत्प्रकाशम् । महिमाकराणां चैका यात्रा जाता सुरवराणाम् ||४७|| महिमां कृत्वा ततः प्रणम्य सर्वादरेण त्रिकृत्वः । देवाश्चतुष्प्रकारा निजस्थानानि संप्राप्ताः ॥ ४८ ॥ एवं च श्रुणोति नरो भावेन सुकोशलस्य निर्वाणम् । स उपसर्गविमुक्तो लभते च पुण्यफलं विपुलम् ॥४९॥ हिरण्यगर्भः -
देवी विचित्रमाला संपूर्णे तत्र कालसमये । पुत्रमेव प्रसूता हिरण्यगर्भमिति नाम्ना ॥५०॥
१. वग्घि प्रत्य० । २. समारूढो - प्रत्य० ।
Jain Education International
२
For Personal & Private Use Only
पउमचरियं
www.jainelibrary.org