________________
३६० वारेऊण कसाए, , निच्चं जिण-मुणिनमंसणुज्जुत्तो । होहि परलोगकङ्क्षी, जेण भवोहं समुत्तरसि ॥६८॥ जं मुणिवरेण भणियं तं सव्वं गेण्हिऊण भावेणं । पक्खी हरिसवसगओ, सावयधम्मुज्जओ जाओ ॥६९॥ भणिया य साहवेणं, जणयसुया पक्खिणं इमं भद्दे ! । रक्खेज्जसु पययमणा, सम्मद्दिट्ठी इहारणे ॥७०॥ दाऊण य उवएस, निययट्ठामं गया मुणिवरिन्दा । सीया वि पक्खिणं तं संभमहियया परामुसइ ॥७१॥ सुणिऊण दुन्दुभिरवं, ताव य लच्छीहरो गयारूढो । तत्थाऽऽगओ य पेच्छइ, पव्वयमेत्तं रयणरासिं ॥७२॥ अह लक्खणस्स एत्तो, कोउगगहियस्स रामदेवेणं । परिकहिओ वित्तन्तो, भिक्खादाणाइओ सव्वो ॥७३॥ धम्मस्स पेच्छ विउलं, माहप्पं इह भवेसु गहियस्स । जेणेरिसो वि गिद्धो, जाओ इन्दाउहसवण्णो ॥ ७४ ॥ जेण उरेहन्ति सिरे, जडाउ मणि-रयण-कञ्चणमईओ । तेणं चिय वाहरिओ, तेहि जडाई पहट्ठेहिं ॥ ७५ ॥ रामस्स लक्खणस्स य, पुरओ य उवट्ठिओ विणयजुत्तो । भुञ्जइ सुसाउकलियं, सीयाए पसाहियाहारं ॥७६॥ जिवन्दणं तिसझं, सीयाए समं करेइ पययमणो । अच्छइ ताणऽल्लीणो, पक्खी अवियण्हदिट्ठीओ ॥७७॥ रक्खिज्जमाणो जणयङ्गयाए, निच्चं सुणन्तो जिणगीययत्थं । पणच्चिओ धम्मगुणाणुरत्तो, जाओ जडागी विमलाणुभावो ॥७८॥
॥ इय पउमचरिए जडागीपक्खिउवक्खाणं नाम एगचत्तालं पव्वं समत्तं ॥
पउमचरियं
वारयित्वा कषायान्नित्यं जिनमुनिनमनोद्युक्तः । भव परलोककाङ्क्षी येन भवौघं समुत्तरसि ॥६८॥ यन्मुनिवरेण भणितं तत्सर्वं गृहीत्वा भावेन । पक्षी हर्षवशगतः श्रावकधर्मोद्यतो जातः ॥६९॥ भणिता च साधुना जनकसुता पक्षिणमिमं भद्रे ! । रक्ष प्रयतमनाः सम्यग्दृष्टिरिहारण्ये ॥७०॥ दत्वा चोपदेशं निजस्थानं गता मुनिवरेन्द्राः । सीताऽपि पक्षिणं तं संभ्रमहृदया परामृशति ॥७१॥ श्रुत्वा दुन्दुभिरवं तावच्च लक्ष्मीधरो गजारुढः । तत्राऽऽगतश्च पश्यति पर्वतमात्रं रत्नराशिम् ॥७२॥ अथ लक्ष्मणस्येतः कौतुकगृहीतस्य रामदेवेन । परिकथितो वृत्तान्तो भिक्षादानादिकः सर्वः ॥७३॥ धर्मस्य पश्य विपुलं माहात्म्यमिह भवे गृहीतस्य । येनेदृशोऽपि गृद्धो जात इन्द्रायुधसवर्णः ॥७४॥ येन तु राजते शिरसि जटायु र्मणि रत्न - कञ्चनमयः । तेनैव व्याहृतस्तै र्जयकीप्रहृष्टैः ॥७५॥ रामस्य लक्ष्मणस्य च पुरतश्चोपस्थितो विनययुक्तः । भुनक्ति सुस्वादुकलितं सीतया प्रसाधिताहारम् ॥७६॥ जिनवन्दनं त्रिःसन्ध्यं सीतायाः समं करोति प्रयतमनाः । आस्ते तेषामालीनः पक्ष्यवितृष्णदृष्टिकः ॥७७॥ रक्ष्यमाणो जनकाङ्गजया नित्यं श्रुण्वञ्जिनगीतार्थम् । प्रणर्तितो धर्मगुणानुरक्तो जातो जटायु विमलानुभावः ॥७८॥
॥ इति पद्मचरित्रे जटाकिपक्ष्युपाख्यानं नामैकचत्वारिंशत्तमंपर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org